Ancient Stone Tools In Ethiopia Date Back 1.75 Million Years, May Show Rise Of Homo Erectus

By: Tia Ghose, LiveScience Staff Writer

Huffingtonpost

Scientists have unearthed and dated some of the oldest stone hand axes on Earth. The ancient tools, unearthed in Ethiopia in the last two decades, date to 1.75 million years ago.

The tools roughly coincided with the emergence of an ancient human ancestor called Homo erectus, and fossilized H. erectus remains were also found at the same site, said study author Yonas Beyene, an archaeologist at the Association for Research and Conservation of Culture in Ethiopia. Collectively, the finding suggests an ancient tool-making technique may have arisen with the evolution of the new species.

“This discovery shows that the technology began with the appearance of Homo erectus,” Beyene told LiveScience. “We think it might be related to the change of species.”

The findings were described today (Jan. 28) in the journal Proceedings of the National Academy of Sciences,

Ancient tools

Human ancestors used primitive tools as far back as 2.6 million years ago, whenHomo habilis roamed the Earth. But those tools, called Oldowan tools, weren’t much more than rock flakes knapped in a slapdash manner to have a sharp edge.

But nearly a million years later, more sophisticated two-sided hand axes or cleavers emerged. These Aucheulean tools could be up to 7.8 inches (20 centimeters) long and were probably used to butcher meat. Scientists recently discovered tools of this type a few hundred miles away near Lake Turkana in Kenya, dating to 1.76 million years ago. [Image Gallery: New Human Ancestors from Kenya]

Because of its coincidence with the appearance of Homo erectus, scientists believed the sophisticated tools were made by the newer species of Homo, but proving that was tricky, because the dating of fossils and tools wasn’t precise enough, said study co-author Paul Renne, a geochronologist and director of the Berkeley Geochronology Center in Berkeley, Calif.

Creating a timeline

Beyene, Renne and their colleagues, however, have found Aucheulean tools that are indistinguishable in age from those found in Kenya, suggesting the symmetric hand axes were widespread in the region by that time. And the Konso, Ethiopia, site also harbors Homo erectus fossils, increasing the likelihood that this species was responsible for making the new tools.

What’s more, they have unearthed more than 350 of these two-faced stone tools in Konso, in different geologic layers that span about a million years of human evolution. The tool-making techniques stayed similar until 800,000 years ago, when the edges on the tools became more refined, the researchers found.

That the timing of this tool-making emerges at the same time as Homo erectus is intriguing, and allows for the possibility that the tools were made by this ancient lineage, said Leah Morgan, a geochronologist at the University of Glasgow, who was not involved in the study.

But while the new study is suggestive that Homo erectus made these tools, it’s not a smoking gun.

“It’s tempting to say, ‘Well, Homo erectus was making these tools at Konso,’ and that’s very difficult to prove,” Morgan said.

ሚሚ ስብሐቱ እና የሙታን ዲሞክራሲ! (በዶ/ር ዳኛቸው አሰፋ)

የዚህ ጽሑፍ ዓላማ ሚሚ ስብሐቱና ጓደኞቿ “የጋዜጠኞች ክብ ጠረጴዛ” በተሰኘ ፕሮግራም እኔ ላይ ለሰነዘሩት ስድብ በዋናነት መልስ ለመስጠት ሳይሆን ዘለፋቸውን በሚካሄዱበት ሰዓት እግረ መንገዳችውን ባነሱት የፖለቲካ አተያይ ላይ ሒስ ለማቅረብ ነው፡፡

ይህንንም እንድል ያስገደደኝ እኔ ከአዲስ አድማስ ጋዜጣ ዝግጅት ክፍል ተደውሎ ለቀረበልኝ ጥያቄ በሰጠሁት መልስ ላይ ወይም ባነሳሁት ሐሳብ ላይ ትችት በማቅረብ ፈንታ በእኔ ስብዕና ላይ አሉታዊ በሆነ መልኩ ዘለፋ በመሰንዘራቸው ነው፡፡

ለአዲስ አድማስ ጋዜጣ የሰጠሁት አስተያያት ዋና ፍሬ ነገር እንደሚከተለው ይነበባል፡፡ “በሁለተኛ ሹም ሽር የተከናወኑትን የስልጣን መደላደል በምናይበት ጊዜ ህወሓት እንደ ቀድሞው በእጅጉ ተጠናክሮ ብቸኛ የሆነውን ስልጣኑን ተመልሶ ይዟል፡፡”

እንግዲህ እነ ወ፨ሮ ሚሚ ስብሐቱ በዚህ መሠረታዊ ሐሳብ ላይ ትችት በመሰንዘር ፋንታ የተሾሙትን ሰዎች ስም እየጠቀሱ ግነት በተሞላበት አኳኋን ማንነታቸውን ማለትም ችሎታቸውን፣ክህሎታቸውን ፣ዕውቀታቸውን ሲክቡ በአንፃሩ እኔ ያቀረብኩትን ሐሳብ ሳይተቹ ለአንድ የዩኒቨርሲቲ መምህር የማይመጥን (የወረደ) አስተያየት በማለት አልፈውታል፡፡

እሑድ በሚተላለፈው ፕሮግራም ላይ የሚቀርቡት ወ፨ሮ ሚሚ እና ሌሎች ሁለት ግለሰቦች ቢሆኑም ሁለቱ ሰዎች እንደ ሰው በፕሮግራሙ ላይ የሚያንፀባርቁት የራሳቸው የአስተሳሰብ ልዕልና የሌላቸውና ለሚሚ ልሳን ለማዋስ ወይም “ለማከራየት” የተሠማሩ ስለሆነ ይህ ጽሑፍ እነርሱን ሳይሆን በቀጥታ እርሷን የሚመለከት ይሆናል፡፡

ከሁሉ አስቀድሞ ግን ትችቴን ከመጀመሬ በፊት አንድ ነጥብ አንስቼ ማለፍ እፈልጋለሁ፡፡ይኸውም እነሚሚ በግለሰብ ደረጃ ለሰነዘሩት ዘለፋ በአደባባይ መልስ መስጠቱ ተገቢ አይደለም፡፡በመሆኑም “እኔ እንዲህ ነኝ፤እንዲያ ነኝ” ብሎ ስለራስ መናገር ከባሕልም አኳያ ሆነ ከሞራል እይታ አንፃር ተገቢ ሆኖ አናገኘውም፡፡ሆኖም ግን ሚሚ ካነሳችው “ዳኛቸው ‘ይገባኛል’ የሚለው ሹመት ስላልተሰጠው ነው፡፡ ኢሕአዴግን የሚተቸው” ለሚለው ገለፃ ፅብቴን ጥዬ ማለፍ እፈልጋለሁ፡፡

ከላይ እንደጠቀስኩት ራሴን በመከላከል “አይ እኔ ሹመት አልፈልግም” የሚል መልስ ለመስጠት ሳይሆን እዚህ በቆየሁባቸው ፮ ዓመታት ሹመት የሚፈልግ ሰው ማድረግ የሚገባውን ነገር አጥቼው ወደ ሒስና በመንግስት ላይ ትችት ወደ መሰንዘር የሄድኩበት እንዴት ሊመስላት እንደቻለ መገረሜን ለመግለፅ ያክል ነው፡፡

ምናልባትም በመንግስት ለመሾም፣ለመደጎምና ለመመስገን ያለውን መንገድ በሞኖፖል “እኔ ብቻ ነኝ የማውቀው” የምትል ከሆነ ስለ እኔ ሹመት ከጃይነት ያለችው እውነት ሊሆን ይችላል፡፡

የሙታን ዲሞክራሲ በገዢው ፓርቲ ልሂቃን አስተሳሰብ አሁን በኢትዮጵያ የተዘረጋው ሥርዓት ወሳኝ የሆኑትን የፖለቲካ ጥያቄዎች ስለፈታ ጊዜው የፖለቲካ ማቀንቀኛና “የማብጠልጠል” ሳይሆን ወደ ልማት የሚተኮርበት ነው፡፡

የዚህ ሐሳብ ዋነኛ ተጋሪ የሆነችው ሚሚ ስብሐቱ ጥያቄ በሚያነሱ ሰዎች ላይ ቁጣዋ የሚነሳው ከዚህ የመነጨ ነው፡፡የነሚሚ ስብሐቱ “የዚህ ጥያቄ አልቋል” የሚለው አስተያየት ጥያቄውን ለማፈንና ለመግደል ከመከጀል የመነጨ ነው፡፡

አንዳንድ ሰዎች እንደሚሉት እነሚሚ ማድረግ የሚፈልጉት ደርግ እንዳደረገው ጠያቂውን ሳይሆን ጥያቄውን እንደ ጥያቄ መግደል መፈለጋቸው ነው፡፡የዚህ ጽሑፍ ማተኮሪያ በሆነው ፕሮግራሟ ላይም ካነሳቻቸው ነጥቦች አንዱ “የብሔር ፖለቲካ መልስ ተሰጥቶበት ያበቃ ጉዳይ ነው የሚለው በምሳሌነት መቅረብ ይችላል፡፡”

“ፖለቲካ አልቋል”፣“ጥያቄዎች ተፈትተዋል”፣“ለአገሩቱ የሚበጅ ሐሳቦች ተገኝተዋል”፣“አሁን ትኩረታችን ከውይይት፣ከምክክር እና ከንትርክ ወጥተን ያገኘናቸውን የሚበጁ ሐሳቦች መተግበር ላይ ማድረግ ብቻ ነው የሚያስፈልገው”የሚል አካሄድ ነው የተያዘው፡፡እንዲህ ዓይነቱን አስተሳሰብ አንዳንድ ጸሐፍት ሕይወት አልባ እና የሙታን ዴሞክራሲ ይሉታል፡፡

በአንፃሩ ግን አንድ ማህበረሰብ ዴሞክራሲያዊና ሕያው እንዲሆን የሚከተሉትን ሦስት ንድፈ ሐሳቦች አቅፎ የያዘ መሆን አለበት፡፡እነርሱም አውጥቶ ማውረድና ምክክር (ደሊበራቲኦን) ፣ሐሳብን ማብላላት (ረፈለችቲኦን) እንዲሁም የሒስ መንፈስ (ጭሪቲቻል ጽፒሪት) ናቸው፡፡

ይህ እንግዲህ የሚያመለክተን ጉዳይ ማንኛውም ፍልስፍና ወይም የፖለቲካ ሂደት የሚነሱትን የኑሮ ተግባራዊ ችግሮች፣የሚታዩትን የፖለቲካ መሰናክሎች እንዲሁም የሚደቀኑትን የሞራል ክፍተቶች ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ መፍታት ስለማይቻል ከላይ የጠቀስናቸው ሦስት ነጥቦች ለዴሞክራሲያዊ ማሕበረሰብ በጣም አስፈላጊ መሆናቸውን ነው፡፡

እንደሚሚ ስብሐቱ አቀራረብ ግን የኢሐአዲግ የፖለቲካ አካሄድ ብዙ ማሕበረሰባዊ ጥቄዎችን እየፈታ የሚሄድ ስለሆነ እንደገና ወደ ኃላ እየተመለሱ ጥያቄ ማንሳት የአድኃሪ ጠባይ ነው፡፡
በተለይም “አገሪቱ የብሔር ጥያቄን ተሻግራ ካለፈች በኃላ እንደ ዳኛቸው ዓይነቱ ሰዎች ለምን ወደ ኃላ እንደሚመልሱን አናውቅም” ማለቷ ፖለቲካ ማለቂያ የሌለው የሐሳብ ፍጭት የሚያስተናግድ መድረክ መሆኑን ነው የዘነጋችው፡፡ለውይይትና ለሐሳብ ፍጭት ደግሞ አቀጣጣዩ ነዳጅ ጥያቄ ነው፡፡በመሆኑም ውይይት፣ጥያቄ፣ምክክር፣ነቀፊታ፣ትችት ወዘተ።።ለአንድ ዴሞክራሲያዊ ማሕበረሰብ ወሳኝና አስፈላጊ ነገሮች ናቸው፡፡

“አትናገሩ”፣“አትጠይቁ”፣“አታንገራግሩ”፣“አትተቹ”፣“ዝም ብላችሁ ተገዙ” የሚለውን የጉልበተኞች ጥሪ ይበልጥ ለማብራራት የ፳ ኛው ክ፨ዘመን ታላቅ ደራሲ ከሆነው ፍራንስ ካፍካ ሥራዎች መካከል ትንሽ ትረካ ልጥቀስ፡፡

በአንድ እስር ቤት ውስጥ የሞት ፍርድ ተላልፎባቸው ቅጣቱን የሚጠባበቁ እስረኞች አንድ ቀን ከሰዓት በኃላ አመፅና ረብሻ ጀመሩ፡፡የከሰዓቱ ፈረቃ የዘብ አለቃ ካመፁት እስረኞች ዘንድ ቀርቦ “የእናንተ ጓደኞች ከዚህ በፊትም ሆነ ዛሬ ጠዋት እንኳ በነበሩት ረሻኞች ላይ ምንም ዓይነት ረብሻ ሳያነሱ ተረሽነው ሳለ እናንተ ግን በእኛ ተራ ላይ ረብሻ ማንሳታችሁ ተገቢ ያልሆነና አድልዎን የሚያሳይ ነው፡፡እንዲያውም ከሞራል አኳያ የሚያስጠይቃችሁን ሥራ እየፈፀማችሁ ነው፡፡የማታዳሉና ረብሻ ፈላጊ ባትሆኑ ኖሮ እንደዚህ ባለ የብጥበጣ ተግባር ውስጥ ሳትሳተፉ ዝም ብላችሁ ትገደሉ ነበር፡፡” ብሎ ወቀሳቸው፡፡

እነ ሚሚም አሁን የሚሉን “ባለፉት ስርዓታት ዝም ብላችሁ እኛ ስልጣን ስንይዝ በፊት ያላነሳችሁትን የጭቆናና የበደል አቤቱታ አሁን በእኛ ተራ ማንሳታችሁ ተገቢ አይደለም፡፡ጥሩ ሰዎች ብትሆኑ አርፋችሁ ትገዙ ነበር” እንደማለት ነው፡፡

ሚሚ ስብሐቱ ጋዜጠኛ ወይስ ሶፊስት

ጥንታዊው ትልቁ የግሪክ ፈላስፋ ፕሌቶ ዕድሜ ልኩን በሐሳብ ሶፊስቶችን ሲታገል ነው የኖረው፡፡በመሠረቱ ሶፊስት ማለት በተቀዳሚ አስመሳይ ማለት ነው፡፡ወይም አስመስሎ የሚያድር ማለት ነው፡፡

በዚህ ዙሪያ ዶ፨ር እጓለ ገ፨ዮሐንስ “የከፍተኛ ትምህርት ዘይቤ” በተባለ መጽሐፋቸው “የቀድሞ ዘመን ሶፊስቶች ያቀረቡት የጥቅም አገልጋይ የሆነ አሳሳች ትምህርት በጊዜአችንም ዘመናዊ ዳቦ ለብሶ ወደ እልፍኝ አዳራሽ ለመግባት ይጠይቃል፡፡ዳቦና ቆዳ ከለየን ግን ቆየን” ብለዋል፡፡
እኛም ታግለው የመጡትን ፋኖዎችና የከተማ “ፋኖዎች” ከለየን ቆይተናል፡፡በተጨማሪም እውነተኛ ጋዜጠኞችንና ፕሮፓጋንዲስቶችንም ጠንቅቀን ካወቅንም ውለን ከርመናል፡፡
እንደ እኔ አስተያየት ሚሚ ስብሐቱ በፕሮፓጋንዳ ሥራ ላይ የተሰማራች እመቤት ነች፡፡ሚሚ ተቀዳሚ ሥራዋ ፕሮፓጋንዳ ነው በምንልበት ጊዜ ምን ማለታችሁ ነው፧ ለዚህ ጥያቄ ቀጥተኛ መልስ ከመስጠታችን በፊት የእርሷ ሬዲዮ በአመለካከትና በአቀራረብ ከመንግስት ሚዲያ ጋር ዝምድና አለው ብለን ስለምናምን ከዛሚ በፊት ትንሽ ስለ ኢትዮጵያ ሬድዮና ቴሌቪዥን ብንናገር ጋሪውን ከፈረሱ ማስቀደም አይሆንብንም፡፡
ሚዲያና አታላዩ ጂኒ
በመሠረቱ የሚዲያው ዋና ሚናና ግብ ሥርዓቱ እራሱን እየወለደ (ረፕሮዱቸ እያደረገ) እንዲሄድና ሕልውናውን ለዘለቄታው ማስጠበቅ ነው፡፡ለዚህም ተልዕኮው መረጃ ከማቀበል መደበኛ ሥራው ጎን ለጎን የፕሮፓጋንዳ ተግባራትን ያከናውናል፡፡ለፕሮፓጋንዳ ሥርጭቶቹም ማሳነስ፣መጨመር፣ማጋነን፣ማንኳሰስ፣መደመር፣መቀነስ፣መፍጠር፣ማንፀባረቅ፣መወንጀል፣ማወደስ ዓይነተኛ መሣሪያዎች ናቸው፡፡
እነዚህን የፕሮፓጋንዳ ተግባራት ትንሽ ለማብራራት በአንድ ርዕስ ዙሪያ የተካሄደውን የሁለት ፈረንሳዮች ወግ መጥቀስ ተገቢ መስሎ ይታየኛል፡፡አንደኛው ፈረንሳዊ ሬኔ ዴካርት የተባለው የ፩፯ኛው ክ፨ዘመን ፈላስፋ ነው፡፡ይህ ፈላስፋ የሰው ልጅ ወደ ትክክለኛው ሐሳብ እንዳይደርስ የሚያደርጉ መሰናክሎች አሉ ይልና ከነኚህ መካከል ባህል፣ወግና የመሪዎች ጫና ተጠቃሾች መሆናቸውን ያስረዳል፡፡

ይኸውም የሚሆንበት ምክንያት በዋናነት የሰው ልጅ በስሎና ዐውቆ ስለማይወለድ የራሱን የአመለካከት ልዕልና እስከሚያገኝ ድረስ በማሕበረሰቡ ስለሚቀረጽ ውጫዊ የሆኑት የባሕል፣የወግ የታሪክ ጫናዎች በላዩ ላይ ያርፋሉ፡፡በመሆኑም በአንድ ማሕበረሰብ ውስጥ ያሉ ግለሰቦች ወደ እውነት እንዲቀርቡ ከተፈለገ በተቀዳሚነት የማሕበረሰቡ አመለካከት መታከምና መጽዳት አለበት ብሎ ያምናል፡፡

በተጨማሪም እንደሬኔ ዴካርት መላምት እንዲያውም ከባህል ውጭ አንድ ሆነ ብሎ አሳሳች የሆነ እርኩስ ሰይጣን ሊኖር ይችላል፡፡ማኅበረሰቡ ውስጥ ያሉ አሳሳች ነገሮች ዐውቀው ለማሳሳት ሳይሆን ካለማወቅ እና የጠቀሙ እየመሰላቸው የሚያሳስቱ ሲሆን፣በአንፃሩ የአሳሳቹ ጂኒ ተግባር ግን አስቦና ሆነ ብሎ የሚያደርገው ነው፡፡

ከሬኔ ዴካርት አስተምህሮት የምናገኘው ስሕተት እንደ ስሕተት የግለሰቡ ጉዳይ ብቻ ሳይሆን ከማኅበረሰቡ አመለካከት ጋር የተቆራኘ መሆኑን ነው፡፡

በሌላ በኩል በ፳ኛው ክ፨ዘመን መባቻ ላይ የመጣው ፈረንሳው የማሕበረሰብ ጥናት ተመራማሪ ኤሚል ዴርካም፣ለዴካርት “አሳሳች ጂኒ ሊኖር ይችላል” ለሚል አስተያየት ሲመልስ “ጂኒውም ከጉም ፣ ከሰማይ ፣ከወንዝ፣ከተራራ ስር ከምትፈልገው እዚያ የፖለቲካ ማኅበረሰብ ውስጥ ብትፈልገው ታገኘዋለህ” በማለት ነበር፡፡

ወደ እኛ ጉዳይ በምንመጣበት ጊዜ እኛም አታላዩ ጂኒ እንደ ዴርካይም የፖለቲካ ሥርዓቱ አካባቢ በተለይም በሚዲያ ክፍል ሊገኝ ይችላል ብለን እናምናለን፡፡ከዚህ አኳያ እህታችን ከተሰማራችበት የፕሮፓጋንዳና የማነሁለል ተግባራት ስንነሳ የሬኔ ዴካርትን ጂኒ ሚና እንደምትጫወት ይሰማናል፡፡
ይህንኑ አሳሳች ጂኒ በመፍራት ማንኛቸውም የዴሞክራሲያዊ አገራት መንግስታት የራሳቸው ሚዲያ እንዳይኖራቸው በሕግ ተከልክሏል፡፡እንደ ቪኢኤ የመሰሉ የሚዲያ ተቋማት ዜናዎቻቸውን ለውጭ አድማጮችና ተመልካቾች እንጂ ለአገር ውስጥ ታዳሚያን ማሠራጨት የማይችሉት ለዚህ ነው፡፡

ህወሓት እና የትግራይ ሕዝብ

በመሠረቱ ህወሓት ትግርኛ የሚናገሩ ሰዎች የፈጠሩት የፖለቲካ ፓርቲ እንጂ የትግራይ ሕዝብ ማለት አይደለም፡፡ በሌላ በኩል ፓርቲው የተወሰኑ የትግሪኛ ተናጋሪዎች እንጂ የሁሉም የትግራይ ሰዎች ፓርቲ ማለትም አይደለም፡፡

ይህንን ለመለየት በጣም የላቀ ትምህርት አስፈላጊ ሆኖ አናገኘውም፡፡ሁለቱን መለያየት ካልቻልን እንደ ሚሚ ስብሐቱ ህወሓት ሲነካ ትግራይ ተነካ፤ስለ ህወሓት ሲወራ ስለ ትግራይ ማውራት ተደርጎ መቁጠር ይሆናል፡፡
ለዚህም ማሳያነት እንዲሆን ለጋዜጣው በሰጠሁት አስተያየት “ስልጣን ተመልሶ ወደ ህወሓት እጅ ገባ” ማለቴን “ዳኛቸው ስልጣን ወደ ትግራይ ተመለሰ አለ” ብላ አቅርባዋለች፡፡እዚህ ላይ አፅንዖት ለመስጠት የምፈልገው ያላልኩትን ማለቷ ላይ ብቻ ሳይሆን ፓርቲና ዘርን አንድ አድርጎ የሚያቀርብላት አዕምሯዊ ቀረፃ እንዳላትም ለማሳየት ጭምር ነው፡፡
ይህንንም ስል የሽተቷ ምንጭ ከአቀራረብ ወይንም ከማወቅ አለማወቅ (ዐፒስተሞሎጊቻል) ሳይሆን ያላት አዕምሯዊ ኑባሬ (ኦንቶሎግይ) ከዘርና ከነገድ ውጭ እንዳታይ እንደሚያደርጋት መግለፄ ነው፡፡ ሽተቷ “ያጋጣሚ” ሳይሆን “የተፈጥሮ” መሆኑን ልብ ይሏል፡፡
እንደዚህ ዓይነት አዕምሯዊ ኩነት የግድ ሚሚ ስብሐቱን ህወሓት ሲነካ ትግራይ ተነካ እንድትል፤ስለ ህወሓት ሲወራ ስለ ትግራይ የተወራ አድርጋ እንድትቆጥር ያደርጋታል፡፡በዚህ ረገድ ሚሚ ብቸኛ ሳትሆን በዛ ያሉ የአመለካከት ወንድምና እህቶችም እንዳሏት በእርግጠኛነት መናገር ይቻላል፡፡
ከአዕምሯዊ ግንዛቤ ውጭ የፖለቲካ ደጀን ይሆነናል ከማለትም ሆነ ተብሎ የትግራይን ሕዝብ “መጡባችሁ” በሚል ፈሊጥ እንደመሸሸጊያ ይጠቀሙበታል፡፡ከዚህ ጋር ተያያዥ ያለው የተማሪነት ገጠመኜን በምሳሌነት ማቅረብ እፈልጋለሁ፡፡

በአፄ ኃ፨ሥላሴ ዘመነ፡መንግስት የሁለተኛ ደረጃ ተማሪዎች ሳለን ብዙ ጊዜ በፖለቲካ ምክንያት ረብሻ ይነሳ ነበር፡፡አንድ ቀን ከሰዓት በኃላ የት፨ቤቱ አሜሪካዊ ዳሬክተር ሁላችንንም ሰብስበው ተግሳፅና ቁጣ ከሰነዘሩብን በኃላ ከመሐከላችን የነበረውን በጣም የታወቁ የአፄ ኃ፨ሥላሴ የቅርብ ዘመድ የራስነት ማዕነግ ያላቸውን ሰው የልጅ ልጅ ከሁላችንም በተለየ ነጥለው የሚከተለውን ተናገሩት፡፡

“አንተ ብዙ ጊዜ ረብሻ ላይ እፊት ፊት ትቀድማህ ሆኖም ግን ችግር በሚመጣብህ ጊዜ ከዚህ ቀደም ደጋግመህ እንዳደረግኸው አያጥ ጫማ ውስጥ ገብተህ ትደበቃለህ ፡፡”

አሁንም እኔ እንደሚታየኝ አንዳንድ የህወሓት አቀንቃኞች ፓርቲው ላይ ለሚሠነዘረው ሒስ መልስ መስጠት ሲቸግራቸውና የአመለካከት አጣብቂኝ ውስጥ ሲወድቁ ሮጠው የትግራይ ሕዝብ “ጫማ” ውስጥ ይደበቃሉ፡፡በመሆኑም ለእርሷ ህወሓትን የተቸ ሁሉ ፀረ፡ትግሬና ትምክህተኛ ነው፡፡

በፕሮግራሙ ላይ ከተነሱት ነገሮች በጣም የገረመኝ ሚሚ ስብሐቱ ሳትሆን ከተወያዮቹ አንዱ “እኔ የምፈራው አሁን እነዚህ ሰዎች(እነ ዳኛቸው) ክቡር ዶ፨ር ቴዎድሮስ አድኃኖምን ትግሬ ብለው እንዳያዋርዷቸው ነው፡፡” ሲል መስማቴ ነው፡፡ “እንዳያዋርዷቸው” የሚለው መቼስ የሚገርም ቃል ነው፡፡ እኔ እስከገባኝ ድረስ በዚህ አነጋገር ለማለት የተሞከረው ሦስት ጉዳኞችን ነው፡፡አንደኛ፡፡“የተሾሙትን ትግሬዎች እንበላቸው ” በማለት ሹመቱ የት ቦታ እንደሄደ ለማድበስበስ ነው፡፡ሁለተኛው፡፡ደግሞ የተሾሙትን ከብሔር በላይ የሆኑ ሰዎች አድርጎ ለማቅረብ ነው፡፡በሦስተኛ ደረጃ ትግርኛ የሚናገርን ሰው “ኤርትራዊ ነኝ” እስካላለ ድረስ ትግሬ ነው ብለን ብንገልፀው ሰውየውን “ማዋረድ” የት ላይ እንደደሆነ ሊገባኝ አይችልም፡፡

መደምደሚያ

ጤናማ የሆነ የፖለቲካ ውይይት ለማካሔድ ከስድብና ከዘለፋ ባሻገር በአስተያየትና በሐሳብ ላይ የተሞረኮዘ ሙግትና ውይይት ምንጊዜም ለዴሞክራሲ ማበብ ትልቅ አስተዋፅዖ ያደርጋል የሚል እምነት አለኝ፡፡ከዚህም በተጨማሪ ዴሞክራሲ ተመራጭ የሆነው የሐሳብ ልዩነት የሚያስተናገድበትን መድረክ አመቻችቶ ስለሚያቀርብ ነው፡፡

ሆኖም ከዚህ አኳያ የሚሚ ስብሐቱን የቅርብ የፖለቲካ አካሄድ ስንፈትሽ ለዴሞክራሲ ይበጃሉ ተብለው ከተቀመጡት ወሳኝ መርሆችዎች ያፈነገጠች መሆኗን እንገነዘባለን፡፡
አንደኛ፡፡የሐሳብ ልዩነትን በኃይልና በዘለፋ ለመወሰን መሞከር ኢ፡ዴሞክራሲያዊ መሆኑን ትዘነጋለች፡፡

ሁለተኛ፡፡የዴሞክራሲ ግብ ሄዶ ሄዶ ነጻነትን (ሊበርትይ) መጎናፀፍ ነው፡፡ነፃነት ስንል ደግሞ የቡድን ብቻ ሳይሆን የግለሰብም ነፃነት ማለታችን ነው፡፡እነ ሚሚ እንደሚያደርጉት ከእነርሱ ሐሳብ ውጪ የቀረበን ድምፅ እንዳይሰማ ለማፈን ከመሞከር በተጨማሪ “የብዙኃን መገናኛ በእጃችን አለ” በማለት የሐሳብ ብዝኃነትን ገድሎ አንድን ሐሳብ በብቸኝነት ለማንገስ የሚደርግ ሙከራ የነፃነት ገፈፋ ብቻ ሳይሆን ትልቅ የመብት ጥሰት መሆኑን መገንዘብ ያስፈልጋል፡፡

ሦስተኛ፡፡ዴሞክራሲ ከሁሉም በላይ በሥነ፡ምግባር ፣በፖለቲካ እንዲሁም በማህበረሰብ ጉዳይ የተኮተኮተ መልካም ዜጋ ለማፍራት የሚያስችል ሥርዓት ነው፡፡ከዚህም አኳያ ስናየው ዴሞክራሲ ትልቅ ት፨ቤት ነው፡፡

ለዚህ የማስተማር ተግባሩ ሬዲዮን ጨምሮ ሎሎች መገናኛ ብዙኃን ዓይነተኛ መሳሪያዎች ናቸው፡፡ሚሚ ስብሐቱ ግን ይህንን መልካም ሚና ሙሉ በሙሉ ለመጫወት የፖለቲካ ድባቡ ባይፈቅድላትም በራሷ ተነሳሽነት ትንሽም እንኳ ጥረት ስታደርግ አይስተዋልም፡፡

እንዲያውም የሚሚን ፕሮግራም በምናይበት ጊዜ የመንግስት ሚዲያ የራሱን ሐሳብ ለማቅረብ የተሳነው ይመስል፤ እርሷም ተጨማሪ የግል ሬዲዮ በብዛት ሳይሆን በጥቂቱ በሌለበት አገር ውስጥ በሞኖፖል ለተያዘው የዜና አውታር አጋር መሆኗ የሚያሳዝን ነው፡፡

ዓለማየሁ ገ፨ሕይወት “እታለም” በተሰኘ ስብስብ ግጥሞች “በምድር ማሕፀን” በሚለው ግጥሙ በዋናነት የቀይሽብር ሰለባ የሆኑት ሰማዕታት አጽም ተቆፍሮ ሲወጣ በወቅቱ የተሰማውን ስሜት የገለጸ ሲሆን፣ወደፊትም ይኼ ነገር እንዳይደገም ያሰጠነቀቀበትን ምክር ያካተተ ግጥም ነው፡፡

ዓለማየሁ በግጥሙ በተለይም ስለወደፊቱ ያሰጠነቀቀበት እኔ ካነሳሁት ሐሳብ ጋር ተያያዥነት ስላላው ጥቂት ስንኞች “ከምድር ማሕፀን” ተውሼ ለአንባቢያን እጋብዛለሁ፡፡

…።አፈር ያደረግነው፤
ጭንጫ መሬት ያልነው
ያገራችን ምድር ፣ተራራው ሜዳችን
ሰርጡ ወጣ ገባው፣ለምለሙ መስካችን
በተማሰ ቁጥር፣ወጣ ታሪካችን፡፡
…ሰርዶና ቄጠማ
ሰንበሌጥ አክርማ
እሚያበቅለው አፈር፣
ዋንዛና ባህርዛፍ፣
ዳጉሳና ነጭ ጤፍ
እሚያፈራው ምድር ፣
ዳግም ተማሰና፣ተገኝ ሌላ እውነት
የአንድ ትውልድ ታሪክ
የአንድ ትውልድ ሃፍረት፦
ሕጻንና አዛውንት
ኮረዳና አሮጊት
ጎልማሳና ወጣት
እንበለ ርህራሄ፣የተጨፈጨፋ የተቀበሩበት፦
…ነገ እሚቆፈረው ፣እሚማሰው አፈር
ከህሊና ንቅዘት፣
እንዲሆን የጸዳ፣ከዘመን ቸነፈር
በምንወጥነው ግብር፣በምንተክለው ችግኝ
ተንኮል እንዳይገኝ፣
ህፀፅ እንዳይገኝ፣
ሰርክ ፀሎታችን፣
ነገ እሚነበበው፣ታሪክ ሕይወታችን
የሚያስደስት እንጂ ፣ላይሆን እሚያስከፋ
አንገት እሚያስደፋ፣
ሀገር እሚያለማ፣እንጂ እማያጠፋ
መሆኑን ማሳየት፣አለብን በይፋ፦
ከእንግዲህ ምድራችን፣ማሕፀኗ ሲቃኝ
በወርቅና በአልማዝ፣ ተገጥግጦ እንዲገኝ
ለእውነት እንቁምና፣ቸር ቸረሩን እንመኝ፡፡

ይህ ጽሑፍ በአዲስ ጉዳይ መጽሔት ቅጽ 7 ቁጥር 145 ጥር 2005 ዕትም ለንባብ የበቃ ነው፡፡

staff reporter | January 29, 2013 at 11:49 pm | Categories: AMHARIC NEWS | URL: http://wp.me/p2gxmh-1ol

Comment

Beyond Ideology: The Betrayed Task of Ethiopian Intellectuals – By Messay Kebede

     

Gudu  Kassa

This article is not a rejoinder to Prof. Alemayehu G Mariam’s recently posted article titled “Ethiopia: The Irresponsibility of the Privileged.” Alemayehu’s article is well-thought-out and accurate in its analysis of the shortcomings of Ethiopian intellectuals. The apparent indifference of many Ethiopian intellectuals to the plight of the Ethiopian people and to the lack of democratic governance or their veiled support to a tyrannical government, mostly because of ethnic affiliations, is indeed appalling. Rather than a retort, this article is a complementary contribution with an eye to discerning the root of the derailment of Ethiopian intellectuals.

Besides indifferent or sold intellectuals, Ethiopia has produced a virulent type of radical intellectuals who are directly or indirectly responsible for the prevalence of tyranny in Ethiopia since the fall of the monarchical system. I am not saying that tyranny started with the collapse of the imperial rule, but that the imperial autocracy was replaced by a more vicious and destructive type of tyranny, characteristically defined by the commitment to a clean slate or tabula rasa ideology. The typical ethos of the ideology is to indiscriminately denigrate whatever has been bequeathed by the past so that the country must be rebuilt anew. Whether we take Leninist type of socialisms or the various versions of ethnonationalism, they share the belief that the first condition of real change is the merciless destruction of inherited features.
Those who are familiar with my book, Radicalism and Cultural Dislocation in Ethiopia, know that I trace this clean slate ideology to the colonialist overtones of modern education in Ethiopia. What else is the indiscriminate assault on tradition but the product of the internalization of the colonial discourse by uprooted native intellectuals? Colonial discourse and policy called for the eradication of native traditions, judged primitive, and pushed for the subservient copying of the Western model of modernity. A cursory examination is enough to see how closely the modern system of education in Ethiopia was and still is framed to inculcate uprootedness and colonial mimicry. As a result, a significant number of Ethiopian intellectuals (this writer included) became in the 60s and 70s, not the defenders, but the gravediggers of Ethiopia’s history and legacy by creating radical movements championing the clean slate ideology, be it through Leninist versions of socialism or outright ethnonationalism. Unfortunately, their undoings still define today’s Ethiopia and constitute a major obstacle for democratic government and modernization.
This is not to say that social radicalism should be banned in favor of one category of intellectual. As in any other social question, prudence should avoid one-sidedness and promote diversity. It is much healthier for Ethiopia to produce various types of intellectuals, ranging from conservatives and reformists to radicals. The democratic process itself, to the extent that it is genuine, requires and produces various types of intellectuals. Even so, the type practicing indifference or insincerity should be denounced. For, the role of intellectuals is to tell and argue in favor of what they believe to be true, that is, what they have established as “true” through an intellectual procedure of research and validation. What is sane for democracy and progress is not the triumph of one view, but the open and dynamic debate between competing perspectives.
In my view, the type of intellectuals that is most needed in today’s Ethiopia is the type that transcends classes and ethnic groups and defines a national mission for the country that is both comprehensive and galvanizing. Traditionally (what follows is taken from my published paper titled “Return to the Source: Asres Yenesew and the West”), Orthodox Church intellectuals, often known as debteras, played this role. Indeed, according to Asres Yenesew––a leading scholar of the Ethiopian Church during the imperial rule––traditional intellectuals were the scouts or the outposts of Ethiopian society; as such, their role was to scrutinize the surrounding world so as to safeguard its national mission and identity. What defines them is thus their national function, which compels them to rise above factions and special interests. While kings rule, warriors fight, peasants produce, priests pray, intellectuals reflect on what is good and bad. They represent the small but advanced garrison protecting the society from malefic and dissolving internal and external forces.
After highlighting the traditional role of intellectuals, Asres deals with what he considers as the greatest betrayal in Ethiopia’s long history, to wit, the transformation of the Westernized Ethiopian intellectual into an ally of the colonization of Ethiopia. In a highly provocative statement, he declares: “although Italy’s army was driven out, its politics was not.” In other words, the military defeat of the colonizer has not ended the colonial project; it has simply compelled Westerners to use subtler means. Chief among such means is modern schooling. That is why they were so eager to open schools and send teachers in Ethiopia. What better means was there for realizing their colonial project than the propagation of their books and the creation of a Westernized Ethiopian elite?
For Asres, Ethiopia faces the gravest danger of its long history since modern native intellectuals, whose task is to provide protection, now side with the enemy by becoming the instrument of colonization, When the patrols of the society turn into deserters, its defensive capacity is utterly shattered. This ominous transformation fully materialized when the guardians of tradition turned into its critics under the instigation of Western teachers and books. Asres unravels the insidious method used to effect the transformation. To change intellectuals into turncoats, Western education had first to denationalize their mind by encouraging “individualism and social ambition.” In thus isolating them from the rest of the community and inducing frustration over their place in the social hierarchy, Western teachers changed them into rebels and revolutionaries.
In light of the deep predicament in which Ethiopia is immersed, mere political activism and elections are not enough to salvage the country. Hence my belief that the kind of intellectual change that Ethiopia needs is the kind that assumes the role of the traditional intellectual but by modernizing it. Freed from the clean slate ideology which, to paraphrase Asres, is just the continuation by natives of the colonial ideology, the modernization of the traditional intellectual redefines the national mission of Ethiopia in accordance with the requirements of modernity and the religious and ethnic characteristics of today’s Ethiopia.
Rather than partisanship, reborn intellectuals draw a comprehensive vision that is renovating and galvanizing because, going beyond group and individual interests, the vision provides a supreme national goal, thereby mobilizing the sense of duty and the power of emotion. Such a vision preserves and changes at the same time; it alone is capable of inspiring social and political reforms that are born of the Ethiopian soil and that elevate Ethiopians from copyists to designers and agents of their own modernity. In short, what is needed is a modernized and integrative new Kibre Negest, the very one that creates a nation, that is, an object of love, and not merely of interest.
Let us rethnink Ernest Renan’s famous definition: “A nation is a soul, a spiritual principle. Two things, which in truth are but one, constitute this soul or spiritual principle. One lies in the past, one in the present. One is the possession in common of a rich legacy of memories; the other is present-day consent, the desire to live together, the will to perpetuate the value of the heritage that one has received in an undivided form. . . .The nation, like the individual, is the culmination of a long past of endeavors, sacrifice, and devotion. . . . To have common glories in the past and to have a common will in the present; to have performed great deeds together, to wish to perform still more–these are the essential conditions for being a people. . . One loves in proportion to the sacrifices to which one has consented, and in proportion to the ills that one has suffered. One loves the house that one has built and that one has handed down. . . . Man is a slave neither of his race nor his language, nor of his religion, nor of the course of rivers nor of the direction taken by mountain chains. A large aggregate of men, healthy in mind and warm of heart, creates the kind of moral conscience which we call a nation.”
Nation is love, history, forgiveness; it transcends race and language and is commitment to unity in greatness. Is not the above definition absolutely contrary to the path taken by Ethiopian intellectuals since the 60s? Instead of love, history, forgiveness, and unity, we have division, tabula rasa ideology, resentment; instead of transcending race and language and working for greatness, we are mutilated by ethnnationalism and sectarian meanness.

Rise of the Chee-Hippo Generation By Prof. Al Mariam

The Silent World of Hippos on Planet Cheetah
In my first weekly commentary of the new year, I “proclaimed” 2013 “Year of Ethiopia’s Cheetah Generation” (young people). I also promised to reach, teach and preach to Ethiopia’s youth this year and exhorted members of the Ethiopian intellectual class (particularly the privileged “professorati”) to do the same. I have also been pleading with (some say badgering) the wider Ethiopian Hippo Generation (the lost generation) to find itself, get in gear and help the youth.
The SOS I put out in June 2012 (Where have Ethiopia’s Intellectuals Gone?) and now (The Irresponsibility of the Privileged) has been unwelcomed by tone deaf and deaf mute “Hippogenarians”. My plea for standing up and with the victims of tyranny and human rights abuses has been received with stony and deafening silence. I have gathered anecdotally that some Hippos are offended by what they perceive to be my self-righteous and holier-than-thou finger wagging and audacious, “J’accuse!”. Some have claimed that I am sitting atop my high horse crusading, pontificating, showboating, grandstanding and self-promoting.
There seems to be palpable consternation and anxiety among some (perhaps many) Hippos over the fact that I dared to betray them in a public campaign of name and shame and called unwelcome attention to their self-inflicted paralysis and faintheartedness. Some have even suggested that by using the seductively oversimplified metaphor of cheetahs and hippos, I have invented a new and dangerous division in society between the young and old in a land already fractured and fragmented by ethnic, religious and regional divisions. “Methinks they doth protest too much”, to invoke Shakespeare.
My concern and mission is to lift the veil that shrouds a pernicious culture and conspiracy of silence in the face of evil. My sole objective is to speak truth not only to power but also to those who have calculatedly chosen to disempower themselves by self-imposed silence. I unapologetically insist that silently tolerating wrong over right is dead wrong. Silently conceding the triumph of evil over good is itself evil. Silently watching atrocity is unmitigated moral depravity. Complicity with the champions of hate is partnership with haters.
The maxim of the law is “Silence gives consent” (qui tacet consentiret). Silence is complicity. Silence for the sake of insincere and hollow social harmony (yilugnta) is tantamount to dousing water on the quiet riot that rages in the hearts and minds of the oppressed. Leonardo da Vinci said, “Nothing strengthens authority so much as silence.” I say nothing strengthens tyranny as much as silence — the silence of the privileged, the silence of those who could speak up but choose to take a vow of silence. One cannot speak to tyrants in the language of silence; one must speak to tyrants in the language of defiant truth. Silence must never be allowed to become the last refuge of the hypocritical scoundrel.
There have been encouraging developments over the past week in the crescendo of voices speaking truth to power. Several enlightening contributions that shed light on the life and times of tyranny in Ethiopia have been made in “Ethiopian cyber hager”, to borrow Prof. Donald Levine’s metaphor. A couple of insightful analysis readily come to mind. Muktar Omer offered a devastating critique of the bogus theory of “revolutionary democracy.” He argued convincingly “that recent economic development in Ethiopia has more to do with the injection of foreign aid into the economy and less with revolutionary democracy sloganeering.” He demonstrated the core ideological nexus between fascism, communism and revolutionary democracy. Muktar concluded, “Intellectuals who are enamored with the ‘good intellect and intentions’ of Meles Zenawi and rationalize his appalling human rights records are guilty of either willful ignorance or disagree with Professor John Gray’s dauntingly erudite reminder: ‘radical evil can come from the pursuit of progress’”. My view is that revolutionary democracy is to democracy as ethic federalism is to federalism. Both are figments of a warped and twisted imagination.
An Amharic piece by Kinfu Asefa (managing editor of ethioforum.org) entitled “Development Thieves” made a compelling case demonstrating the futility and duplicity of the so-called “Renaissance Bond” calculated to raise billions of dollars to dam the Blue Nile. Kinfu argued persuasively that there could be no development dam when the people themselves are damned by the damned dam developers.
I am told by those much wiser than myself that I am pursuing a futile course trying to coax Hippos to renounce their vows of silence and speak up. I am told it would be easier for me to squeeze blood out of turnip than to expect broad-gauged political activism and engaged advocacy from the members of Ethiopia’s inert Hippo Generation. The wise ones tell me I should write off (and not write about) the Hippos living on Planet Cheetah. I should stop pestering them and leave them alone in their blissful world where they see no evil, hear no evil and speak no evil!
Should I?
Restoring Faith With the Cheetahs
We have a problem! A big one. “We” are both Cheetahs and Hippos. Truth must be told: Hippos have broken faith with Cheetahs. Cheetahs feel betrayed by Hippos. Cheetahs feel marginalized and sidelined. Cheetahs say their loyalty and dedication has been countered by the treachery and underhandedness of Hippos. The respect and obedience Cheetahs have shown Hippos have been greeted with disdain and effrontery. Cheetahs say Hippos have misconstrued their humility as servility; their flexibility and adaptability have been countered by rigidity and their humanity abused by cruel indignity. Cheetahs feel double-crossed, jilted, tricked, lied to, bamboozled, used and abused by Hippos. Cheetahs say they have been demonized for questioning Hippos and for demanding accountability. For expressing themselves freely, Cheetahs have been sentenced to hard labor in silence. Cheetahs have been silenced by silent Hippos! Cheetahs have lost faith in Hippos. Such is the compendium of complaints I hear from many Ethiopian Cheetahs. Are the Cheetahs right in their perceptions and feelings? Are they justified in their accusations? Are Hippos behaving so badly?
A word or two about the youths’ loss of faith in their elders before talking about restoring faith with them. Ethiopia’s youth live in a world where they are forced to hear every day the litany that their innate value is determined not by the content of their character, individuality or humanity but the random chance of their ethnicity. They have no personality, nationality or humanity, only ethnicity. They are no more than the expression of their ethnic identity.
To enforce this wicked ideology, Apartheid-style homelands have been created in the name of “ethnic federalism”. The youth have come to realize that their station in life is determined not by the power of their intellect but by the power of those who lack intellect. They are shown by example that how high they rise in society depends upon how low they can bring themselves on the yardstick of self-dignity and how deeply they can wallow in the sewage of the politics of identity and ethnicity. They live in a world where they are taught the things that make them different from their compatriots are more than the things they have in common with them. Against this inexorable message of dehumanization, they hear only the sound of silence from those quietly professing allegiance to freedom, democracy and human rights. To restore faith with Ethiopia’s youth, we must trade silence with the joyful noise of protest; we must unmute ourselves and stand resolute against tyranny. We must cast off the silence of quiet desperation.
But before we restore faith with the young people, we must restore faith with ourselves. In other words, we must save ourselves before we save our young people. To restore faith with ourselves, we must learn to forgive ourselves for our sins of commission and omission. We must believe in ourselves and the righteousness of our cause. Before we urge the youth to be courageous, we must first shed our own timidity and fearfulness. Before we teach young people to love each other as children of Mother Ethiopia, we must unlearn to hate each other because we belong to different ethnic groups or worship the same God with different names. To restore faith with ourselves, we must be willing to step out of our comfort zones, comfort groups, comfort communities and comfort ethnicities and muster the courage to say and do things we know are right. We should say and do things because they are right and true, and not because we seek approval or fear disapproval from anyone or group. George Orwell said, “In times of universal deceit, telling the truth will be a revolutionary act.” We live in times of national deceit and must become revolutionaries by speaking truth to abusers of power, to the powerless, to the self-disempowered and to each other.
To be fair to my fellow Hippos, they defend their silence on the grounds that speaking up will not make a difference to tyrants. They say speaking truth to tyranny is a waste of time, an exercise in futility. Some even say that it is impossible to communicate with the tyrants in power with reasoned words because these tyrants only understand the language of crashing guns, rattling musketry and booming artillery.
I take exception to this view. I believe at the heart of the struggle for freedom, democracy and human rights in Ethiopia is an unending battle for the hearts and minds of the people. In the battlefield of hearts and minds, guns, tanks and warplanes are useless. History bears witness. The US lost the war in Vietnam not because it lacked firepower, airpower, nuclear power, financial power, scientific or technical power. The U.S. lost the war because it lacked the power to win the hearts and minds of the Vietnamese and American peoples.
Words are the most potent weapon in the battle for hearts and minds. Words can enlighten the benighted, open closed eyes, sealed mouths and plugged ears. Words can awaken consciences. Words can inspire, inform, stimulate and animate. Napoleon Bonaparte, one of the greatest military leaders in history, feared words more than arms. That is why he said, “Four hostile newspapers are more to be feared than a thousand bayonets.” That why I insist my fellow privileged intellectuals and all who claim or aspire to be supporters of democracy, freedom, human rights and the rule of law to speak up and speak out and not hide behind a shield of silence. I say speak truth to tyranny. Preach faith in the divinity of humanity and against the bigotry of the politics of identity and ethnicity; champion loudly the causes of unity in diversity and practice the virtues of civility, accountability, amity and cordiality. Never stand silent in the face of atrocity, criminality, contrived ethnic animosity and the immorality of those who abuse of power.
It is necessary to restore faith with the Cheetahs. The gap between Cheetahs and Hippos is not generational. There is a trust gap, not generational gap. There is a credibility gap. There is an expectation gap, an understanding gap and a compassion gap. Many bridges need to be built to close the gaps that divide the Cheetah and Hippo Generations.
Rise of the Chee-Hippo Generation
There is a need to “invent” a new generation, the Chee-Hippo Generation. A Chee-Hippo is a hippo who thinks, behaves and acts like a Cheetah. A Chee-Hippo is also a cheetah who understands the limitations of Hippos yet is willing to work with them in common cause for a common purpose.
Chee-Hippos are bridge builders. They build strong intergenerational bridges that connect the young with the old. They build bridges to connect people seeking democracy, freedom and human rights. They build bridges across ethnic canyons and connect people stranded on islands of homelands. They bridge the gulf of language, religion and region. They build bridges to link up the rich with the poor. They build bridges of national unity to harmonize diversity. They build bridges to connect the youth at home with the youth in the Diaspora. Chee-Hippos build social and political networks to empower youth.
Are You a Chee-Hippo or a Hippo?
You are a Chee-Hippo if you believe

young people are the future of the country and the older people are the country’s past.
the future is infinitely more important than the past.
a person’s value is determined not by the collection of degrees listed after his/her name but by the person’s commitment and stand on the protection of the basic human rights of a fellow human being.
and practice the virtues of tolerance, civility, civic duty, cooperation, empathy, forgiveness, honesty, honor, idealism, inclusivity and openness.

You are a Chee-Hippo if you are

open-minded, flexible, and humble.
open to new ideas and ways of communicating with people across age groups, ethnic, religious, gender and linguistic lines.
unafraid to step out of your comfort zone into the zone of hard moral choices.
courageous enough to mean what you say and say what you mean instead of wasting your time babbling in ambiguity and double-talk.
prepared to act now instead of tomorrow (eshi nege or yes, tomorrow).
prepared to blame yourself first for your own deficits before blaming the youth or others for theirs.
eager to learn new things today and unlearn the bad lessons of the past.
committed to finding opportunity than complaining about the lack of one.
able to develop attitudes and beliefs that reflect what is possible and not wallow in self-pity about what is impossible.
fully aware that the world is in constant and rapid change and by not changing you have no one to blame for the consequences except yourself.

Any Hippo can be reinvented into a Chee-Hippo. Ultimately, being a Chee-Hippo is a state of mind. One need only think, behave and act like Cheetahs. The credo of a true Chee-Hippo living on Planet Cheetah is, “We must not give only what we have; we must give what we are.”
Damn proud to be a Chee-Hippo!
Professor Alemayehu G. Mariam teaches political science at California State University, San Bernardino and is a practicing defense lawyer.
Previous commentaries by the author are available at:
http://open.salon.com/blog/almariam/
www.huffingtonpost.com/alemayehu-g-mariam/
Amharic translations of recent commentaries by the author may be found at:
http://www.ecadforum.com/Amharic/archives/category/al-mariam-amharic
http://ethioforum.org/?cat=24

ድምጻችን ይሰማ የሚል ቲ-ሸርት ያደረጉ ሙስሊሞች ከስታዲየም ተባረሩ

በትላንትናው ጨዋታ ላይ የኢትዮጵያ ብሄራዊ ቡድንን ለመደገፍ የታደሙት በደቡብ አፍሪካ የሚገኙት የሙስሊሙ ማህበረሰቦች ድምጻችን ይሰማ እና እንዲሁም መሪዎቻችን ይለቀቁ የሚሉ ቲሸርቶችን ለብሰው በመታየታቸው በሰኩሪቲ ፖሊስ እየተለቀሙ ከስታዲየም ግቢ እንዲወጠ ተደርገዋል ። አብዛኞቹን ለጥያቄ እንፈልጋችኋለን በማለት የወሰዷቸው ሲሆን ሌሎቹን ደግሞ ይህንን ለብሳችሁ እዚግ ስታዲየም ውስጥ መቆም አትችሉም በማለት አስረግጠው ነግረረዋቸዋል ።ከደቡብ አፍሪካ የማለዳ ታይምስ ዘጋቢ እንደአቀረበው ሪፖርት ከሆነ ማንኛውም የተቃውሞ የሚያሰሙ ነገሮችን በመንግስት ሃይሎች እና በኢትዮጵያ ኤምባሲ ትብብር ህብረተሰቡን ለመቆጣጠር እና መብቱ እንደተጋፉት ገልጾአል ። ይህ ለምን ሆነ በማለት የማለዳ ታይምስ ዝግጅት ክፍል አስተባባሪ ላቀረበላቸው ጥያቄ መልስ ለመስጠት ቢቆጠቡም በድጋሚ እናንተ ይህንን የማገድ ስልጣን የላችሁም ይህ ትእዛዝ ሊመጣ የሚችለው ከፊፋ አስተዳደር በደቡብ አፍሪካ ስፖርት ፌደሬሽን ስር ብቻ ሊሆን ይገባዋል እንጂ በሃገሪቱ መንግስታቶች የሚሰጥ ላይሆን ይገባዋል ብሎ ሲያነጋግራቸው  ይህ ያንተ ጉዳይ አይደለም በማለት የጥበቃ ክፍሎቹ ሲመልሱ በማስከተልም ከሙስና ጋር የተያያዘ ስራ እየሰራችሁ እንጂ ይህ ህገ ወጥ እንደሆነ ልባችሁ ያውቃቸዋል ሲላቸው ከስታዲየሙ ለማባረር እንደሞከሩ እና ከዚያም በጥበቃዎቹ ዋና ሃላፊ ጋር በመነጋገር ጉዳዩን ትኩረት እንዲሰጥበት እና እንደዚህ አይነት ነገሮች በግዴለሽነት ሊታዩ እንደማይገባ እና በአለም አቀፍ ህግ ሊያስቀጣቸው እንደሚችል ጠቅሶ ተመልሶ ወደ ስታዲየሙ ለመቀላቀል መብቃቱን ሪፖርተራችን ከስፍራው ያደረሰን ዘገባ ያመለክታል ። ከጨዋታም በኋላ የኢትዮጵያን ሽንፈት በስታዲየም የሰሙ ወገኖች እንደተናገሩት ከሆነ ይህ ጉዳይ እልባት ካላገኘ በሚቀጥለው ከናይጀሪያ ጋር ለሚደረገው ጨዋታ ሁሉንም ነገር ያዩታል እንዲያውም ከጨዋታ ውጭ ሊሆኑም ይችላሉ ስለዚህ የሰው ልጅ የሚፈልገውን ለማድርግ የሚችልበትን ነገር መንፈግ የለባቸውም በሃገራችን የነፈጉንን ነጽነት በሰው አገር አይሞክሩት ሲሉ ገልጠዋል ። አንዳንዶቹም በመሸነፋቸው ደስ ብሎናል ሲሉም ቁጭታቸውን ገልጸዋል ። በሌላም በኩል በትላንትናው እለት የሞአ አንበሳው ምልክት የያዘውን እና ልሙጡን ባንዲራ ይዘው እንዳይገቡ ከመከለከሉም ውጭ በስታዲየሙ ውስጥ በልሙጡ ባንዲራ ማስታወቂያ የተሰራባቸው ሬክላሞች እንዲነሱ መደረጉን የዝግጅት ክፍላችን ሪፖርተር ከስፍራው ዘግቦአል ።

maleda times | January 26, 2013 at 3:19 am | Categories: AMHARIC NEWS | URL: http://wp.me/p2gxmh-1no

የቴዲ አፍሮ የደቡብ አፍሪካው ሙዚቃ ዝግጅት በብሄራዊ ቡድኑ መለያ የታጀበ ነበር በደማቅ ሁኔታ አለፈ

በሳውዝ አፍሪካ የተዘጋጀው የቴዲ አፍሮ ሙዚቃ በደመቅ ሁኔታ እየተከናወነ እንዳለ ከስፍራው ለማለዳ ታይምስ ዝግጅት ክፍል ሪፖርት ለማድረግ የሄደው ባለደረባችን ገልጾአል ። እንደ ባልደረባችን አገላለጽ ከሆነ የቴዲ አፍሮ ፕሮግራም በከፍተኛ ድምቀት ከመጀመሩ በፊት ሙሉ ባንዱ የብሄራዊ ቡድኑን መለያ ለብሶ እንዲጫወት መደረጉን ገልጾአል ይህ ደግሞ ደጋፊውን ህብረተሰብ እና የሙዚቃ ወዳጆቹን ይበልጥ ሊያስደስት እንደሚችል እና የብሄራዊ ቡድኑን ይበልጥ ድጋፋቸው ሊያጠናክረው እንደሚችል አክሎ ተቁሞአል ። ከቴዲ አፍሮ ጀምሮ አጃቢ ሩት ገብረመስቀል ኪቦርድ ቴዲ አሃዱ አሁንም፣ ኪቦርድ ያሬድ አብርሃም፣ ጊታር  ኤርሚያስ ከበደ ፣ ቤዝ ጊታር አበራ አለሙ ፣እና ሩፋኤል ወልደማርያም ድራም በመጫወት ከነ ሙሉ መለያቸው ደምቀው መታየታቸውን እና በስፍራው ከተጠበቀው ህዝብ በላይ መታደማቸውን ረዳት ሪፖርተራችን ተወልደ ከስፍራው ዘግቦአል ።

staff reporter | January 19, 2013 at 9:59 pm | Categories: AMHARIC NEWS, ENTERTAINMENT | URL: http://wp.me/p2gxmh-1le

Comment

የቅ/ሲኖዶሱን ውሳኔ የተቃወሙት ዋና ጸሐፊው ብፁዕ አቡነ ሕዝቅኤል የሥልጣን መልቀቂያ ደብዳቤ አቀረቡ

• 
  ‹‹ማንንም አሿሿሚ አይደለሁም፤ የሥልጣን ጥመኞችን አላገለግልም››

የቅዱስ ሲኖዶስ ዋና ጸሐፊ ብፁዕ አቡነ ሕዝቅኤል ከሐላፊነት የመልቀቂያ ደብዳቤ ለዐቃቤ መንበሩ ማቅረባቸው ተሰማ፡፡ ብፁዕ ዋና ጸሐፊው ከሓላፊነታቸው ለመልቀቅ የወሰኑትና ከሐላፊነት የመልቀቂያ ደብዳቤ ያቀረቡት ከጥር 6 – 8 ቀን የቆየው የቅ/ሲኖዶስ ምልአተ ጉባኤ እንደተጠናቀቀ መኾኑ ተገልጧል፡፡

ብፁዕ አቡነ ሕዝቅኤል ከሐላፊነታቸው እንዲለቁ ለውሳኔ ያበቋቸው ሁለት ዋና ዋና ምክንያቶች እንዳሉ የዜናው ምንጮች አስረድተዋል፡፡ የመጀመሪያው÷ ቅዱስ ሲኖዶሱ በዐራተኛው ፓትርያሪክ ላይ ስላለው አቋም፣ ዕርቀ ሰላሙንና የፓትርያሪክ ምርጫውን አስመልክቶ በትላንትናው ዕለት ያሳለፈው ባለሦሰት ነጥብ ውሳኔና ውሳኔውን ተከትሎ ጋዜጣዊ መግለጫ የተሰጠበት መንገድ ነው፡፡

ውሳኔውን አስመልክቶ ዋና ጸሐፊው ያላቸው ልዩነት፣ ‹‹በሰሜን አሜሪካ ከሚገኙት አባቶች ጋራ የተጀመረው የዕርቅና የሰላም ሂደት የጊዜ ገደብ ተሰጥቶት፣ ፍጻሜውን አይተን በውጭ በስደት የሚገኙት አባቶች ወደ አገራቸው ተመልሰው ምርጫውን በሰላም እናካሂድ›› የሚል ነው፡፡ ይህ አቋም የዕርቀ ሰላም ልኡካኑ በተለይም ብፁዕ አቡነ ቀውስጦስ ከእርሳቸውም ጋራ ብፁዕ አቡነ ሉቃስም በከፍተኛ ደረጃ የተሟገቱለት እንደነበር ነው የተገለጸው፡፡

በመጨረሻም ‹‹ጥሪ አድርገንና የጊዜ ገደብ ሰጥተን ምላሻቸውን እንጠባበቅ፤ አዎንታዊ መልስ ከተገኘ እሰየኹ፤ የሰላም ጉባኤው ተካሂዶ ዕርቁ ተፈጽሞ አብረን እንመርጣለን፤ ካልተገኘ ደግሞ በመልሱ ቅ/ሲኖዶስ ይነጋገርበት›› በሚል መንፈስ በረቂቅ የቀረበው መግለጫ እንዲታረም ስምምነት ተደርሶ የነበረ ቢኾንም መግለጫው አድሮ ሲመጣ ከቀድሞው ይዘቱ ብዙ ሳይለወጥና እርማቱን ሳያካትት ነበር የቀረበው፡፡ አካሄዱ ክፉኛ ያስቆጣቸው ብፁዕ ዋና ጸሐፊው÷ ከስብሰባው መጠናቀቅ አንድ ቀን በፊት ስብሰባውን ትተው የወጡ ሲኾን መግለጫው በተሰጠበት ቀንም ‹‹አሁን ባለው የአሠራር ኹኔታ ለመቀጠል ያስቸግረኛል፤ ማንንም አሿሿሚ አይደለሁም፤ የሥልጣን ጥመኞችን አላገለግልም፤›› በማለት በአቋማቸው ከመጽናታቸውም በላይ ከዋና ጸሐፊነት ሓላፊነታቸው ለመልቀቅ መወሰናቸው ታውቋል፡፡

ሌላው ጋዜጠኞች የተጠሩበትና ጋዜጣዊ መግለጫ የተሰጠበት መንገድ በሕገ ቤተ  ክርስቲያን ለብፁዕ ዋና ጸሐፊው ከተሰጠው ሥልጣንና ከተለመደው አሠራር መለየቱ ነው፡፡ በሕገ ቤተ ክርስቲያን አንቀጽ 25 ንኡስ አንቀጽ 3 መሠረት÷ ቅ/ሲኖዶስ የሚሰጠውን ትእዛዝና ውሳኔ ለጠቅላይ ቤተ ክህነትና ለሚመለከተው ሁሉ የማስተላለፍ ሥልጣንና ተግባር የብፁዕ ዋና ጸሐፊው ነው፡፡ የቅ/ሲኖዶሱን ማኅተምና ልዩ ልዩ ሰነዶች የሚይዙትም ብፁዕ ዋና ጸሐፊው ናቸው፡፡ በተለመደው አሠራር መሠረት ደግሞ መግለጫ የሚያነቡት ብፁዕ ወቅዱስ ፓትርያሪኩ ወይም ብፁዕ ዋና ጸሐፊው ናቸው፡፡

በትላንትናው መግለጫ ላይ እንደታየው አንባቢው ብፁዕ አቡነ አብርሃም ናቸው፡፡ ይህም ብፁዕነታቸው የመግለጫ አርቃቂ ኮሚቴው አባል ስለኾኑ ነው በሚል ቢገለጽም በሦስቱ አርቃቂ ኮሚቴ አባላት ውስጥ ልዩነት እንደነበር (ብፁዕ አቡነ ኤልሳዕና ብፁዕ አቡነ ገብርኤል በአንድ ወገን ናቸው)፣ የመግለጫው የጽሑፍ ሥራ ከቅ/ሲኖዶሱ ጽ/ቤት እና አባላቱ ውጭ የኾኑ ግለሰቦች ጉልሕ ሚና የተጫወቱበት እንደ ኾነ የሚገልጹ መረጃዎች፣ ስሞችን በመጥቀስ ጭምር በመውጣት ላይ ናቸው፡፡

በቅ/ሲኖዶስ ጽ/ቤቱ የፕሮቶኮል ደብዳቤ የወጣው መግለጫ ሌላው ቀርቶ ማኅተም እንኳ ሊኖረው ይገባ እንደነበር ተመልክቷል፡፡ በሌላ በኩል ብፁዕ ዋና ጸሐፊው ጋዜጣዊ መግለጫው እንዲጠራ ትእዛዝ ያስተላለፉት ለዛሬ፣ ጥር 9 ቀን 2005 ዓ.ም 5፡00 ላይ እንደነበር ጥሪው የደረሳቸው ጋዜጠኞች የተናገሩ ሲኾን በእነብፁዕ አቡነ ሳሙኤል የተላለፈ ነው በተባለ ትእዛዝ ግን ጋዜጣዊ መግለጫው የተሰጠው ትላንት፣ ጥር 8 ቀን 2005 ዓ.ም፣ በ9፡00 ነበር፡፡ ‹‹ነገሩ ቀላል መስሎ ቢታይም በአቡነ ጳውሎስ ጊዜ የነበረው የተደገመበት (እርሳቸውም የቅ/ሲኖዶስ ስብሰባ ሳያልቅ ለብቻቸው መግለጫ ለመስጠት ይሞክሩ ነበር) እና ጠቅላላ ሂደቱን ከወዲሁ ለመቆጣጠር የናረ ፍላጎት ያላቸው ቡድኖች መደራጀታቸውን ያሳያል፤›› ይላሉ ታዛቢዎች፡፡

ሁለተኛው የብፁዕ ዋና ጸሐፊው ከሓላፊነታቸው የመልቀቂያ ምክንያት÷ የቅ/ሲኖዶስ ምልአተ ጉባኤ በሚካሄድበት ወቅትና ከዚያ በፊት ባሉት ቀናት ብፁዕነታቸው ወይም ጽ/ቤቱ ሳያውቋቸው የሚወጡ ደብዳቤዎች መበራከታቸው ነው፡፡ ከደብዳቤዎቹ መካከል÷ ዐቃቤ መንበረ ፓትርያሪኩ ለፌዴራል ጉዳዮች ሚኒስቴር የጻፉት ደብዳቤ አንዱ ነው፡፡

በዚህ ደብዳቤ ዐቃቤ መንበሩ የጠቅላይ ቤተ ክህነቱ ከፍተኛ ሓላፊዎች ሥራቸውን እንዳይሠሩ ከፍተኛ ዕንቅፋት እየፈጠሩባቸው በመኾኑ የሚኒስቴሩን እገዛ ጠይቀዋል፡፡ የመንበረ ፓትርያሪኩ ምንጮች እንደሚያስረዱት÷ ዐቃቤ መንበሩ በዚህ ደብዳቤ ከከሰሷቸው ውስጥ ዋና ሥራ አስኪያጁ ብፁዕ አቡነ ፊልጶስ ይገኙበታል፡፡ የሁለቱ አባቶች ውዝግብ ከቅርብ ጊዜ ወዲህ በስብሰባዎች ላይ ጭምር እየተካረረ የመጣ ሲኾን በግልጽ የታወቀው ያለመግባባታቸው መንሥኤ÷ ንቡረ እድ ኤልያስ ኣብርሃ ከአዲስ አበባ ሀ/ስብከት ሥራ አስኪያጅነት ከተነሡ በኋላ በሕገ ቤተ ክርስቲያን መሠረት ያለቋሚ ቅ/ሲኖዶሱ ዕውቅና የጠቅላይ ቤተ ክህነት የመንፈሳዊ ዘርፍ ም/ሥራ አስኪያጅ ኾነው መሾማቸው ነው፡፡

በብፁዕ አቡነ ፊልጶስ የሚመራው የጠቅላይ ቤተ ክህነቱ ማኔጅመንት ኮሚቴ የንቡረ እዱ ሹመት አንድም፣ በቋሚ ቅ/ሲኖዶሱ ያልታየ፤ በሌላም በኩል ‹‹መንፈሳዊ ዘርፍ የሚባል መዋቅር የለንም›› በሚል ለቋሚ ቅ/ሲኖዶሱ በጻፈው ደብዳቤ የዐቃቤ መንበሩን ርምጃ ተቃውሞታል፡፡ ንቡረ እዱ ለዕርቀ ሰላም ተልእኮ በአሜሪካ ሳሉ በሌለ መዋቅር የተሰጣቸው ይህ ሹመት ከዕርቀ ሰላሙና ከፓትርያሪክ ሹመቱ ጋራ ተያይዞ ‹‹የውስጥ ግዳጆችን ለማስፈጸም እንዲያመቻቸው ነው›› በሚል ሲነገር ቆይቷል፡፡

በአሁኑ ወቅት ንቡረ እዱ በአስተዳደር ሕንጻ ውስጥ ከዋና ሥራ አስኪያጁ ጋራ ሳይኾን በጽርሐ መንበረ ፓትርያሪኩ ከዐቃቤ መንበረ ፓትርያሪኩ ጋራ በተሰጣቸው ቢሮ እንደሚሠሩ ተገልጧል፡፡ ከብፁዕ ዋና ሥ/አስኪያጁ ጋራ የንቡረ እዱን ሹመት ከተቃወሙት የማኔጅመንት ኮሚቴ አባላት መካከል እንደ አቶ ተስፋዬ ውብሸት (ምክትል ሥራ አስኪያጅ) ያሉት በዐቃቤ መንበሩና በዙሪያቸው ባሉ ሰዎች ጥርስ ውስጥ መግባታቸውም ተነግሯል፡፡

በዐቃቤ መንበሩ ዙሪያ የተሰለፉ ግለሰቦችን በሕገ ወጥ መንገድ የማስቀጠሩንና እስከ መመሪያ ሓላፊነት ድረስ ሹመት የማሰጠቱን ትእዛዝ ብፁዕ ዋና ሥ/አስኪያጁ አለመቀበላቸውም ሌላው የውዝግቡ መንሥኤ ነው ተብሏል፡፡ ብፁዕ ዋና ሥራ አስኪያጁ ራሳቸው በርካታ ቀራቢዎቻቸውን በተለያዩ መምሪያዎች ውስጥ ቦታ በማስያዝ ቢተቹም በዐቃቤ መንበሩ ዙሪያ ካሉት ግለሰቦች ውስጥ እንደ ንቡረ እድ ኤልያስ ኣብርሃ ሁሉ በወቅታዊ አጀንዳዎች ዙሪያ ተደራጅተው ከሚፈጽሙት ተግባር ጋራ እንደማይደራረስ ነው የሚነገረው፡፡

ሌላው ብፁዕ ዋና ጸሐፊውን ያሳዘነው ተግባር÷ ዐቃቤ መንበሩ በቀጥታ ለጠቅላይ ቤተ ክህነቱ የጥበቃ አገልግሎት በመጻፍ ያስተላለፉት ትእዛዝ ነው፡፡ ይህ ትእዛዝ የነገረ መለኰት ምሩቃን ማኅበር ሥራ አመራር አባል የነበረውና ለዕርቀ ሰላሙ ሂደት መሳካት ሌት ተቀን በመሥራት ላይ የሚገኘው ዲ/ን ማንያዘዋል አበበ÷ ከጥር 3 ቀን ጀምሮ ላልታወቀ ጊዜ ወደ መንበረ ፓትርያሪኩ እንዳይገባ ማሳገዳቸው ነው፡፡ ይኸው ደብዳቤ በአድራሻ ለጥበቃ አገልግሎቱ ሲጻፍ ብፁዕ ዋና ጸሐፊው ይኹኑ ብፁዕ ዋና ሥራ አስኪያጁ እንኳ እንዲያውቁት አለመደረጉ ነው የተነገረው፡፡ ቁም ነገሩ ግን፣ ለቤተ ክርስቲያን ሰላምና አንድነት ቅድሚያ እንዲሰጠው ገንዘባቸውን፣ ጊዜያቸውንና ጉልበታቸውን ሰጥተው የሚቃተሉ ወገኖች በቀና አስተሳሰብና አሠራር ሳይኾን በባለጊዜዎች ተጽዕኖ በመደፈቅ ላይ እንዳሉ ዐይነተኛ ማሳያ መኾኑ ነው፡፡

ብፁዕ አቡነ ሕዝቅኤል ከዋና ጸሐፊነት የመልቀቂያ ጥያቄያቸውን በጽሑፍ ለዐቃቤ መንበሩ ከማቅረባቸው በፊት በምልዐተ ጉባኤው አስቸኳይ ስብሰባ ላይ ‹‹እንደበቃቸው›› በቃል ማሳወቃቸው ተነግሯል፡፡ በሕገ ቤተ ክርስቲያን አንቀጽ 24 ንኡስ አንቀጽ 4 መሠረት የቅ/ሲኖዶስ ዋና ጸሐፊ የአገልግሎት ዘመን ሦስት ዓመት ነው፡፡ በዚሁ ንኡስ አንቀጽ መሠረት አስፈላጊ ኾኖ ከተገኘም ለአንድ የምርጫ ዘመን እንደገና ሊመረጥ ይችላል፡፡

staff reporter | January 18, 2013 at 10:46 pm | Categories: AMHARIC NEWS | URL: http://wp.me/p2gxmh-1l4

Comment

See all commen

ቅ/ሲኖዶስ ስለ ዐራተኛው ፓትርያሪክ፣ ዕርቀ ሰላምና ስለ ስድስተኛው ፓትርያሪክ ምርጫ ያሳለፋቸው ውሳኔዎች

Gudu Kassa

1. ሥልጣነ ፕትርክና ሲፈልጉ ተረከቡኝ፣ ሲፈልጉ መልሱኝ እየተባለ የሚከራከሩበት ሥልጣን ባለመኾኑ ዐራተኛውን ፓትርያሪክ ወደ መንበረ መመለስ በቤተ ክርስቲያን ቀኖና ውስጥ ሥርዐተ አልበኝነት እንዲሰፍን መፍቀድ ነው፡፡ ከዚህም ጋራ አምስተኛው ፓትርያሪክ በሕገ ቤተ ክርስቲያን ተሹመው የተሠራው የኻያ ዓመታት ሥራ ደምስሶና ሠርዞ ወደኋላ በመመለስ ዐራተኛው ፓትርያሪክ ብሎ መቀበል ፍጹም የማይቻል በመኾኑ፣ የቀድሞው ዐራተኛ ፓትርያሪክ በፓትርያሪክነት የሥልጣን ደረጃ እንደማይቀበል ቅዱስ ሲኖዶስ በማያሻማ ኹኔታ በድጋሚ ወስኖአል፡፡
2. ቤተ ክርስቲያን በአሁን ጊዜ ከዚህ በላይ ያለመሪ ለብዙ ጊዜ እንድትቆይ ማድረግ መንፈሳዊና ማኅበራዊ ሥራዋ እንዲስተጓጎል፣ መልካም አስተዳደሯም እንዲዳከም የሚያደርግ ስለኾነ ቀደም ሲል በተወሰነው መሠረት የስድስተኛው ፓትርያሪክ ምርጫ ሕገ ቤተ ክርስቲያንነና ቀኖናው ተጠብቆ የምርጫው ሂደት እንዲቀጥል ወስኗል፡፡
3. ቅድስት ቤተ ክርስቲያን ምንጊዜም የሰላምና የአንድነት መሪ እንደመኾኗ    መጠን የተጠቀሱት አባቶች የተሰጠውን የሰላም ዕድል ተጠቅመው ወደ ሰላሙና አንድነቱ ለመምጣት ፈቃደኞች ኾነው እስከተገኙ ድረስ ኹኔታዎች ሲመቻቹ ቀደም ሲል የተጀመረውን የሰላምና ዕርቅ ሂደት እስከመጨረሻው ድረስ ለማስቀጠል አሁንም ቤተ ክርስቲያናችን ዝግጁ መኾኗን ቅዱስ ሲኖዶስ በማረጋገጥ ጉባኤውን አጠናቋል፡፡

የመግለጫውን ሙሉ ቃል ከዚህ በታች ይመልከቱ

 

staff reporter | January 16, 2013 at 2:11 pm | Categories: AMHARIC NEWS | URL: http://wp.me/p2gxmh-1kL

Comment

See all comments

Britain funds human rights abusers in Ethiopia

Tue Jan 15, 2013 –

The UK government is providing financial aid to human rights abusers in Ethiopia through funding training paramilitaries, who perpetrate summary killings, rape and torture in the impoverished African country, local media reported.

Through its foreign aid budget, the UK government provides financial support to an Ethiopian government security force known as the “special police” as part of its “peace and development programme”, which would cost up to £15 million in five years, The Guardian reported.
The Department for International Development warned in a leaked document of the “reputational risks” of working with organisations that are “frequently cited in human rights violation allegations”, according to the report.
The Ethiopian government’s counter-insurgency campaign in Ogaden, a troubled region largely populated by ethnic Somalis is being enforced by the 14,000-strong special police.
This is while that the police forces is repeatedly accused by the campaign group Human Rights Watch of serious human rights abuses.
Claire Beston, Amnesty International’s Ethiopia researcher, said it was highly concerning that Britain was planning to work with the paramilitary force.
“There is no doubt that the special police have become a significant source of fear in the region,” she said.

ጥያቄዎቻችን በጆሮ ዳባ ልበስ ሊታለፉ አይገባም፤ የኢትዮጵያ ብሔራዊ ምርጫ ቦርድና ገዢው ፓርቲ ተገደው እንዲሰሙ የማድረግ ህዝባዊ ትግል ይቀጥላል!! ከ33ቱ የፔቲሽን ፈራሚ ፓርቲዎች ባቀረብነው ጥያቄ ዙሪያ በቀጣይ የጋራ አቋም ላይ የተሰጠ መግለጫ



Gudu  Kassa

ከ33ቱ የፔቲሽን ፈራሚ ፓርቲዎች ባቀረብነው ጥያቄ ዙሪያ በቀጣይ የጋራ አቋም ላይ የተሰጠ መግለጫ

1. 1. መግቢያ

በአዳማ ከተማ በ2005 ምርጫ የጊዜ ሠሌዳ ላይ ለማወያየት የኢትዮጵያ ብሔራዊ ምርጫ ቦርድ በሰበሰበን ወቅት ከተሣታፊ 66 ፓርቲዎች 41ዱ ከጊዜ ሠሌዳው በፊት የውድድር ሜዳውን መስተካከል በሚመለከቱ አበይት የምርጫ ጉዳዮች ልንወያይ ይገባል ከሚለው ኃሣብ በመነሣት እና በጉዳዩ ለመግፋት ፔቲሽን ፈረምን፡፡ በመቀጠልም በ29/02/05 ዓ.ም 18 ጥያቄዎችን ለኢትዮጵያ ብሔራዊ ምርጫ ቦርድ /ኢብምቦ/፣ 13 ጥያቄዎችን ደግሞ በ08/04/05 ለክቡር ጠቅላይ ሚ/ር ጽ/ቤት፣ ለህዝብ ተወካዮች ም/ቤት አፈጉባኤ ጽ/ቤት አቅርበን ከቦርዱ ጥያቄአችሁ “ውሃ አያነሳም” በሚል ሙሉ በሙሉ ውድቅ መደረጉ በ10/04/05 ዓ.ም በቃል ሲገለጽልን፤ ከጠቅላይ ሚ/ር ጽ/ቤት፣ ከህዝብ ተወካዮች ም/ቤት አፈጉባኤ ጽ/ቤት መልስ እየጠበቅን መሆኑን ገልጸን መልስ መጠባበቃችንን ቀጠልን፡፡

ነገር ግን ጥያቄዎቻችን ግልጽና የማያሻሙ ቢሆኑም ምርጫ ቦርድ “ጆሮ ዳባ ልበስ” በሚል ለጥያቄአችን መፍትሄ ከመስጠት ይልቅ አፀደቅሁ ባለው የጊዜ ሠሌዳ መሠረት በገዢ ፓርቲ አይዞህ ባይነት ወደ ምርጫው አፈፃፀም ገብቷል፡፡

1. 2. በሂደቱ የተገኙ የውሳኔ መነሻ ነጥቦች፤

2.1 ምርጫ ቦርድ ምላሽ የሰጠን የቦርዱ ሰብሳቢ በአዳማ ስብሰባ ላይ፣ የቦርዱ ጽ/ቤት ኃላፊ ደግሞ በ06/03/05 በአዲስ አበባ ቢሮአቸው፣ የጥያቄችንን አግባብነት አምነው የውይይት /ምክክር መድረክ ይዘጋጃል በማለት የሰጡትን መልስ በማጠፍ/ ቃላቸውን በመካድ መሆኑ፤

2.2 ከቦርዱ ምላሽና አካሄድ በመነሣት እኛም የቦርዱን “. . .የገዢው ፓርቲ ወገንተኝነትና ጉዳይ ፈፃሚነት . . .”፣ ምርጫውን ለማስኬድ እየገፋ ያለው “. . .ለኢህአዴ ብቻ በተመቻቸ ሜዳ . . .” መሆኑን፣ የሚሉ አቋሞቻችንን በገለጽንበት ሂደቱ ወደ ተግባር የተሸጋገረ መሆኑ፤

2.3 የቦርዱ ሰብሳቢ በ24/04/05 በኢቲቪ ቀርበው ጥያቄአችንን በማጣጣል . . .” ከ33ቱ ፈራሚዎች 5ቱ የምርጫ ውድድር ምልክት ወስደዋል. . .”፣ “. . . በርካቶች እየመጡ ጥያቄው እኛን አይመለከተንም እያሉን ነው . . .” ከማለት አልፈው “. . .የኮሚቴው አባለት ህጋዊ ውክልና ባይኖራቸውም በሆደ ሰፊነት አነጋግረናቸው ተማምነን ተለያይተናል . . .” ሲሉ ፍፁም የክህደትና የመከፋፈል ሴራ የተሞላ መግለጫ ሰጥተዋል፡፡ እንደ ሰብሳቢው መግለጫ 5ቱም ምልከት ቢወሰዱ እንኳ የ28ቱ ጥያቄ ውድቅ መደረግ ያለበት በጥያቄዎች ይዘት /ፋይዳ ወይስ በጠያቂዎች ቁጥር? በብዛትስ ቢሆን 28 ፓርቲዎች ጥያቄውን ለማቅረብ ትንሽ ቁጥር ነውን? የሚሉትን ጥያቄዎች አኑረን ይህ ምን ያመለክታል ወደሚለው ስንገባ፤

ሀ. ቦርዱ በጋራ ባቀረብናቸው ጥያቄዎች ጭንቅ ውስጥ መግባቱን ሲሆን ለዚህም ምላሹን በጽሁፍ ለመስጠት እንኳ ፈቃደኛ ያለመሆኑ ማሣያ ሲሆን፣ እንዲሁም በትብራችን የተደናገጠውን አይዞህ ባዩን ኢህአዴግ ለመከላከል እየተወራጨ መሆኑን ደግሞ የእነ ወ/ሮ የሺ፣ የአቶ ነጋ እና የፕ/ር መርጋ መግለጫዎች /ምላሾች በግልጽ የሚያሳይ መሆኑን፤

ለ. ለእኛ የአካባቢ ምርጫ በህዝቡ ውስጥ መሠረት ለመጣል ዘልቆ መድረሻ በመሆኑ ትኩረት ሰጥተን እየተንቀሳቀስን መሆናችንን በተደጋጋሚ ብንገልፅም፤ ከተሰጠን ምላሽ የምንረዳው ገዢው ፓርቲ /መንግሥት ጥያቄአችንን ከጥቅም ጋር በማገናኘት የተለየ ትርጉም በመስጠት ለማሳነስ እየጣረ መሆኑን፤

ሐ. እስካሁን ድረስ እንኳን ፔቲሽን ፈራሚዎች 5ቱ፤ ከኢህአዴግና አጋር ፓርቲዎች በቀር ጥያቄአችንን በይፋ /በአደባባይ የተቃውመ ወይም አይመለከተንም ያለ አለመኖሩ፣ ይልቁንም ሁሉም ማለት በሚቻልብት ሁኔታ ለጥያቄው በይፋ ድጋፍ የገለፁበት የጥያቄአችንን ትክለኛነትና ፖለቲካዊ አንደምታ በግልጽ የሚያሳይ መሆኑን፤

መ. ምርጫ ቦርድ በህግ በተሰጠው ሥልጣን መሠረት ነፃ፣ ፍትሀዊ፣ ተአማኒና አሳታፊ ዲሞክራሲያዊ ምርጫ ለማስፈጸም ገለልተኛ ያለመሆኑን፤ ነፃነቱ ፣ ፍላጎትም ሆነ ተነሣሽነት የሌለው መሆኑን፤

ሠ. በህዝብ ውስጥ ጠንካራ የለውጥ ፍላጎትና ይህንንም በምርጫ ለማምጣት ከፍተኛ ተነሳሽነት ቢታይም መራጩ ዜጋ በሚጭበረበር ወይም ድምፁ በሚነጠቅበት ምርጫ የተሰላቸ /ተሥፋ የቆረጠ/ ቢመስልም ከጉዳዩ አሳሳቢነትና ካለው አገራዊ ፋይዳ አኳያ ጥያቄአችንን በትኩረትና በንቃት እየተከታተለ መሆኑን፤

ረ. በጥያቄአችን የተነሱት ጉዳዮች በምርጫ ባለድርሻ አካላት በአጠቃላ እንዲታወቁ እየተደረገ መሆኑን እንዲሁም የሁሉንም ትኩረት በመሳብ የመወያያ ርዕስ መሆናቸውን፤ ወዘተ

በአጠቃላይ ከስብስቡ የጋራ ጥያቄ አቀራረብ የተገኘው ትምህርትም ሆነ የእስከዛሬው የጋራ አቋም /ጥረት ያሳደረው ተጽዕኖ እንዲሁም ሂደቱ ያስከተለው ፖለቲካዊ አንድምታ ይበል የሚያሰኝ /አበረታች/ ለቀጣይነቱም ለሁላችንም በዓላማና ተግባር እንድንተሳሰር ወቅታዊ አገራዊ ጥሪ የሚያስተላልፍ መሆኑን በቀላሉ መረዳት ይቻላል፡፡

1. 3. የጋራ አቋም

ጥያቄአችን ከመነሻው በምርጫ የመሣተፍ /ያለመሣተፍ ጉዳይ አልነበረም፤ ዛሬም አይደለም፡፡ ጥያቄአችን በጥቅሉ በህገ መንግስቱ መሠረት የሰብዓዊና ዲሞክራሲያዊ መብቶች ተከብረው በዜጎች ይሁንታ /ድምጽ በሠላማዊ የሥልጣን ሽግግር የህግ የበላይነት የተከበረበት፤ ትክክለኛ መድብለ ፓርቲ ዲሞክራሲያዊ ሥርዓት መገንባት እንዲቻል ለነፃ፣ ፍትሃዊ፣ ተአማኒ፣ አሳታፊ፣ ዲሞክራሲያዊ ምርጫ የውድድር ሜዳው ይስተካከል ነው፡፡ በሌላ አገላለጽ ገዥው ፓርቲ የምርጫ ፖለቲካውን በቁጥጥሩ ሥር በማዋል ለቀጣይ 40 እና 50 ዓመታት በብቸኝነት አገሪቱን እገዛለሁ ለሚለው ዓላማዊ የኢብምቦን በጉዳይ ፈፃሚነት የሚጠቀምበትን ሥውር (አንዳንድ ጊዜም ግልጽ) እጁን እንዲያነሣ፣ የኢትዮጵያ ብሔራዊ ምርጫ ቦርድ በተሻሻለው የምርጫ ህግ (አዋጅ ቁጥር 532/1999) አንቀጽ 7 በተሰጠው ሥልጣንና ተግባር መሠረት ኃላፊነቱን በገለልተኝነት መወጣቱን እንዲያረጋግጥ፣ በዚህም ነፃና ግልጽ የውይይት /ምክክር መድረክ በመፍጠር በዚህ ወሳኝ አገራዊ ጉዳይ ላይ በምርጫ ህጉ አንቀጽ 7(16) መሠረት እንደ ዋነኛ ባለድርሻ ያወያየን/ እንመካከርበት ነው፡፡

ስለዚህ በጥያቄአችን የተነሱ መሠረታዊ ጉዳዮች ባልተሟሉበት ማለትም ባለንበት ተጨባጭ እውነታ እንደ ፓርቲ ስለውድድር፣ እንደዜጋ ስለ መራጭነት ምዝገባ መነጋገር ለገዢው ፓርቲ የምርጫ ሴራ ይሁንታ መስጠት፣ አልፎም የምርጫ መርሆዎች እንዳይከበሩ በመተባበር በህገ መንግሥቱ መሠረት ዘላቂ የመድብለ ፓርቲ ዲሞክራሲያዊ ሥርዓት ግንባታ የሚደረገውን ሠላማዊ ትግልና ጥረት ወደኋላ መጎተት ነው፡፡ ይህም የለውጥ ፍላጎታችንን፣ የዓላማ አንድነታችንን፣ ጽናታችንንና ቁርጠኝነታችንን በጥያቄ ውስጥ መክተት ነው፡፡

በመሆኑም ጥያቄአችን ባልተመለሰበት ስለምርጫ ተሣትፎ ማሰብ “ተጨፈኑ ላሞኛችሁን” መቀበል ከመሆኑ በተጨማሪ ጥያቄአችንን እነርሱ ወደ ፈለጉት ደረጃ ማውረድ /ማሳነስ ነው፡፡ ስለዚህ በጋራ ይዘን ለተነሳው ጥያቄ ምርጫ ቦርድም ሆነ ገዢው ፓርቲ /መንግሥት እስከዛሬ ጆሮአቸውን ቢደፍኑም ዛሬም ጊዜ እንዳላቸው በማስረዳት ተገደው እንዲሰሙ ለማድረግ ህዝባዊ ንቅናቄ በመፍጠርና ማስተባበር የተባበረና የተቀናጀ ትግላችንን እንቀጥላለን፡፡

ይህ ማለት መቼውንም እኛ ከምርጫው ሂደት ውጪ አይደለንም፤ ማንም ውጪ ሊያደርገን አይችልም፡፡ እንደዋነኛ የምርጫው ባለድርሻ በሂደቱ ላይ ያነሣነው ጥያቄ እስኪመለስ መራጩን ህዝብ ከጎናችን በማድረግ በጥያቄአችን ያነሣናቸው ጉዳዮች መፍትሔ እንዲያገኙ እኛም በተደጋጋሚ እንደገለጽነው ወደ ሥልጣን መሸጋገሪያው ብቸና መንገዳችንን አስከፍተን በተስተካከል የመወዳደሪያ ሜዳ የመጠቀም /በምርጫ የመሣተፍ/ መብታችንን ለማስከበር የሚደረግ ትግል ነው፡፡ ለዚህ ተፈፃሚነት በአጭር ጊዜ በጋራ ማከናወን ያለብን ተግባራት

1. ባሳለፍነው ውሳኔ መሠረት ጉዳዩን ወደ ፍርድ ቤት መውሰድ፤
2. እየተነጋገርንበት ላለው በትብብር የመሥራት ጉዳይ የተዘጋጀውን የመግባቢያ ሠነድ ረቂቅ በማጠናቀቅ አጽድቆ በሠነዱ መሠረት ወደ ተግባራዊ እንቅስቃሴ መግባት፤
3. የመግባቢያ ሠነድ ረቂቅ ላይ ከሚደረገው ውይይት ጎን ለጎን ይህንን የጋራ አቋማችንን ለጉዳዩ ዋነኛ ባለቤትና ባለድርሻ አካላት ማሳወቅ፤ በተለይም ከጉዳዩ ተጠቃሚና ቀጥተኛ ባለቤት (መራጩ ህዝብ) ጋር በህዝባዊ የውይይት መድረክ መገናኘትና መወያየት፤ ናቸው፡፡

ስለሆነም መላው የአገራችን ዜጎች እንዲሁም በኢትዮጵያ አሣታፊ የመድብለ ፓርቲ ዲሞክራሲያዊ ሥርዓት እንዲገነባ የበኩላቸውን ድርሻ የሚያበረክቱ አገራት፣ ዓለም አቀፋዊና አህጉራዊ ተቋማት ከጎናችን ሆነው ነፃ፣ ፍትሀዊ፣ አሣታፊ፣ ተአማኒና ዲሞክራሲያዊ ምርጫ እንዲካሄድ ጥያቄዎቻችን ምላሽ ያገኙ ዘንድ ተገቢውን ተጽዕኖ በማድረግ የበኩላቸውን ድርሻ እንዲወጡ ጥሪያችንን አበክረን እናቀርባለን፡፡

በተባበረ ሰላማዊ ሕዝባዊ ትግል ዲሞክራሲዊት ኢትዮጵያን ለመገንባት ከድርጅታችን ይልቅ ለአገራዊ የህዝብ ጉዳዮች ቅድሚያ በመስጠት በትብብር እንሰራለን!!

ጥር 07/2005 ዓ.ም

አዲስ አበባ

በአንድነት ፓርቲ የህዝብ ግንኙነት የተሰራጨ

maleda times | January 15, 2013 at 8:10 pm | Categories: AMHARIC NEWS | URL: http://wp.me/p2gxmh-1kB

Comment

መነኮሳቱ እና ቀሳውስቱ ምን እየሰሩ ነው ? የፓትርያሪኮቹ አቋም ምን ይመስላል ?

በወቅታዊ አጀንዳዎች ዙሪያ የቅ/ሲኖዶሱ አባላት አቋም ምን ይመስላል?

• ‹‹ቅድሚያ ለዕርቀ ሰላሙ›› የሚሉ አባቶች በአቋም ተጠናክረዋል፤ በቁጥር ጨምረዋል
• የምልአተ ጉባኤው አስቸኳይ ስብሰባ ዛሬ ከቀትር በኋላ ውይይቱን ይቀጥላል

አቋም መያዝ የመራጭ (ምርጫ ያለው) ግለሰብ ወይም ቡድን መብት ነው፡፡ ከምን አንጻር ወይም ለምን ዓላማ ከሚለው በመነሣት አቋሙን ማሔስ ወይም መተንተን ደግሞ የወደረኞች፣ የተገዳዳሪዎች፣ የተሟጋቾች፣ የተበላላጮች ጠባይዕ ከእነርሱም አልፎ የተመልካቾች መብትና ነጻነት ነው፡፡

በተነሣንበት ርእሰ ጉዳይ÷ ለስድስተኛው ፓትርያሪክ ምርጫ ቅድሚያ የሚሰጡ አባቶችና ወገኖች ለአቋማቸው ሥልጡንና ሥዩም (entitled) ቢኾኑም ‹‹ከምርጫው ይልቅ ለሰላምና አንድነት ቅድሚያ ሰጥተን የልዩነቱን ምዕራፍ እንዝጋ፤ የዕርቀ ሰላም ሂደቱን ፍጻሜ እንጠብቅ፤ ውጤቱን እንይ፤ ለውጤቱም እንሥራ›› የሚሉ አባቶችና ወገኖች የያዙትን አቋምና የሚፈጥሩትን ተጽዕኖ ‹‹የብዙኀን ዐምባገነንት ነው፤ የሥልጣን ጥማትና የተቃዋሚ ፖሊቲከኞች ሽፋን ነው›› ብለው ሊተቹ ይችላሉ፡፡ እኒህም እነኛን ‹‹ዕርቅንና ሰላምን የጠሉ፣ ሥልጣን የሚወዱ፣ ለመንግሥት ተጽዕኖ ያደሩ›› ቢሏቸው ያው ትችት ነው፡፡ ግና ቁምነገሩ የታሪክ ስሕተቶችን ከማረም፣ ለዘመኑን ለመጪው ትውልድ ጠንካራ ቤተ ክርስቲያንን ከማቆየት አንጻር የሚበጀው የቱ ነው የሚለውን በትክክልና በአግባቡ መመለስ ነው፡፡

በሐራውያን እይታ ‹‹ከምርጫው ይልቅ ለሰላምና አንድነት ቅድሚያ ሰጥተን የልዩነቱን ምዕራፍ እንዝጋ፤ የዕርቀ ሰላም ሂደቱን ፍጻሜ እንጠብቅ፤ ውጤቱን እንይ፤ ለውጤቱም እንሥራ›› የሚለው አቋም የብዙኀን አቋም ነው፡፡ መሠረቱ በደልን እየተዉ ለቤተ ክርስቲያን አስተዳደራዊ አንድነት፣ መንፈሳዊ ሕይወትና ተቋማዊ ጥንካሬ መጨነቅ ነውና ‹‹ከብዙኀን ዐምባገነንነት›› ሊመነጭ አይችልም፡፡ ከተባለም እንደ ነገሩ አግባብነት የአንዱ ሰው (የጥቂቶች) ስለ ብዙኀን ‹መሞት›፣ ለብዙኀን ፍላጎት መገዛት ክርስቶሳዊነት (ዮሐ.18÷14) ነውና የሚነቀፍ አይኾንም፡፡ እውነታው÷ በአቋማቸው ያጽናቸው ከቁጥርም አያጉድላቸው እንጂ ‹‹ቅድሚያ ለዕርቀ ሰላሙ›› የሚሉ አባቶች በአቋም ተጠናክረዋል፤ በቁጥርም መጨመራቸው ነው፡፡

አሁን ጎልተው የወጡና ከሞላ ጎደል በሁለት ተጠቃለው ሊወሰዱ የሚችሉ ወቅታዊ አጀንዳዎች አሉ፡፡ በተለያዩ አጋጣሚዎች የቅ/ሲኖዶሱ አባላት ከሰጡት አስተያየትና ካንጸባረቁት አቋም በመነሣት ሐራውያን ምንጮች ባካሄዱት የአቋም ማመዛዘን (በሂደት ሊታይ የሚችለው የአቋም ሽግሽግ የሚጠበቅ ኾኖ) ይህ ጽሑፍ እስከተጠናከረበት ጊዜ ድረስ በአባላቱ ዘንድ የሚታየውን አሰላለፍ/አቅዋም እንደሚከተለው አስቀምጠዋል፡፡

1) ለፓትርያሪክ ምርጫው የዕርቀ ሰላሙን ውጤት መጠበቅ አያስፈልገንም፤ የዕርቀ ሰላም ሂደቱ ከፓትርያሪክ ምርጫው ጎን ለጎን ሊካሄድ ይችላል፤

• ብፁዕ አቡነ ሳሙኤል (በአሁኑ ወቅት ለፓትርያሪክ ምርጫው ቅድሚያ ሰጥቶ ከመሥራት አኳያ በግልጽም በስውርም ከሚከናወኑት ተግባራት ሁሉ ጋራ ተያይዞ ስማቸው የሚነሣ አባት ናቸው፤ ‹‹ባለራእይና ዘመናዊ አባት ናቸው›› የሚሏቸው ቀራቢዎቻቸው ፍላጎት እንደሌላቸው ቢናገሩም ሌሎች ወገኖች በቢሯቸው አካባቢ የሚታየውን የብዙዎች ወጣ ገባ ማለትና በተለያዩ መድረኰች የሚያደርጓቸውን ንቁ ተሳትፎ በማገናዘብ የምርጫ ዘመቻ መሰል ነገር መጀመራቸውን ይናገራሉ)

• 
  ብፁዕ አቡነ ሳሙኤል
• ብፁዕ አቡነ አብርሃም (የሰላም ድርድሩ/ንግግሩ ከፓትርያሪክ ምርጫው ጋራ ግንኙነት የለውም፤ ሁለቱ አቋሞች አይጫረቱም/አይነጻጸሩም/፤ ድርድራችንም ከአቡነ መርቆሬዎስ ጋራ ብቻ መኾን ይገባዋል በሚለው አቋማቸው እና በሰላምና አንድነት ጉባኤው ላይ በሚሰነዝሯቸው ሒሶች ይታወቃሉ)
• ብፁዕ አቡነ ጎርጎሬዎስ (ቅድሚያ ለዕርቀ ሰላሙ የሚሉ አባቶችን በሃይለ ቃል በማሸማቀቅና ከምርጫው አኳያ የሚከናወኑ ተግባራት እንዲፋጠኑ እየሠሩ ናቸው፤ ለረጅም ጊዜ በቆዩበት ሀገረ ስብከት አጥጋቢ ተግባር ባለማከናወናቸው ብቻ ሳይኾን በችግሮች አፈታታቸው የሚተቿቸው ቀራቢዎቻቸው ለፓትርያሪክነት በዕጩነት እንደሚቀርቡ ከዚህም በላይ ቀጣዩ ፓትርያሪክ ሊኾኑ እንደሚችሉ በመስማታቸው ብቻ እንኳ ይሣቀቃሉ)
• ብፁዕ አቡነ ቀሌምንጦስ (በአስመራጭ ኮሚቴው አባላት አሠያየም ዋነኛ ሚና ተጫውተዋል)
• ብፁዕ አቡነ ሳዊሮስ (ዕርቀ ሰላሙ ሢመተ ጵጵስናቸውን ጥያቄ ውስጥ እንዳያያስገባው ይሰጋሉ)
• ብፁዕ አቡነ መቃርዮስ
• ብፁዕ አቡነ ኢሳይያስ
• ብፁዕ አቡነ ዕንባቆም
• ብፁዕ አቡነ ፊልጶስ (አስመራጭ ኮሚቴው ሥራውን እንዲጀምር ማሳሰቢያ የተሰጠበትን ደብዳቤ የፈረሙ፣ ከሰሞኑም የ6^ኛው ፓትርያሪክ ምርጫ በአጭር ጊዜ እንዲካሄድ እየተደረገ ለሚገኘው እንቅስቃሴ አስተዳደራዊ ድጋፍ እየሰጡ የሚገኙ ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ጢሞቴዎስ (ቀደም ባሉት ዓመታት ለአራተኛው ፓትርያሪክ በጻፉት ደብዳቤ ለቤተ ክርስቲያን አንድነት ሲባል ‹‹ብዙ ነገር እንዲታገሡ›› ተማፅነዋቸው ነበር፡፡ አሁን በያዙት አቋም ደግሞ የውጭዎቹን አባቶች ‹‹ሰላም አይፈልጉም፤ ፖሊቲከኞች ናቸው፤ ወደ ምርጫው እንግባ›› የሚል አቋም ይዘዋል፤ ኾኖም በአስመራጭ ኮሚቴ አባልነታቸው ላይ ያላቸው አቋም ብዙም አስተማማኝ አይደለም፡፡)

2) ከፓትርያሪክ ምርጫው በፊት የዕርቀ ሰላሙን ፍጻሜ ማየት፣ ውጤቱን መጠበቅ፣ ለውጤታማነቱም መሥራት ይገባናል፡፡ አጋጣሚው ካለፈው ተምረንና በታሪክ ማኅደር አስቀምጠን ለዘመናችንና ለቀጣዩ ትውልድ በአስተዳደር የተከፋፈለች ሳይኾን አንዲት ቤተ ክርስቲያንን የምናስረክብበት ነው፡፡ ይህን ሳናደርግ ወደ ፓትርያሪክ ምርጫ የምንገባውና ፓትርያሪክ የምንሾመው ለማን ነው? የቤተ ክርስቲያን መከፋፈል የከፋ ይኾናል፤

• ብፁዕ አቡነ አትናቴዎስ (በአሜሪካ ተልእኳቸው የሰላምና አንድነት ጉባኤውን መግለጫ በመቃወም በዕርቀ ሰላም ልኡካኑ መካከል‹‹የተቃውሞ መግለጫ እንስጥ፤ የለም! አገር ቤት እስክንገባ እንቆይ›› የሚል ክርክር በተነሣበት ወቅት በንቡረ እድ ኤልያስ የተሞከረውን የዕርቀ ሰላም ልኡካኑን በአቋም የመከፋፈል ተንኰል በመቋቋም የልኡኩን አንድነት ያስጠበቁ ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ቀውስጦስ (ከዕርቀ ሰላም ልኡካኑ አባላት መካከል በልዩ ኹኔታ ጫና እየተደረገባቸው የሚገኙ፣ በዛሬው የአስቸኳይ ምልአተ ጉባኤ ስብሰባም ሕመማቸው እስኪቀሰቀስ ድረስ አበክረው ለዕርቀ ሰላሙ ሲናገሩ የዋሉ ናቸው)
  
  አቡነ ቀውስጦስ
• ብፁዕ አቡነ ገሪማ (ለዕርቀ ሰላም ጉባኤው ወደ አሜሪካ ተልከው አስመራጭ ኮሚቴ መሠየሙን በዚያው ኾነው በሰሙ ጊዜ እንባቸውን ማፍሰሳቸው ይነገራል)
• ብፁዕ አቡነ ቄርሎስ (‹‹የላኳቸው ሳይመለሱ በመልእክቱ ላይ አልወስንም›› በሚለው ዝነኛ ንግግራቸው አስመራጭ ኮሚቴ መሠየሙን የተቃወሙ፣ የኮሚቴው አባል ኾነው መምረጣቸውንም ያልተቀበሉ አባት ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ማቲያስ ዘኢየሩሳሌም (በሰሜን አሜሪካ አህጉረ ስብከት እያሉ ዕርቀ ሰላምን አስመልክቶ ለአቡነ ጳውሎስ ደብዳቤ የጻፉ፣ ከዕርቀ ሰላም ሐሳብ አመንጪዎች መካከል ስማቸው የሚጠቀስ አባት ናቸው፡፡ ለፓትርያሪክ ምርጫው በዕጩነት እንዲቀርቡ –በቀጥተኛ አነጋገር ቀጣዩ ፓትርያሪክ እንዲኾኑ – የመንግሥትና እንደ ብፁዕ አቡነ ጢሞቴዎስ ያሉት አባቶች ግልጽ ድጋፍ ያላቸው ቢኾኑም ስለእርሳቸው አቋም በግልጽ የታወቀ ነገር የለም፤ ሌሎች አባቶች ብፁዕነታቸው አሜሪካዊ ዜግነት መያዛቸውንና ዕድሜያቸውን በመጥቀስ – በአንቀጽ 5 ንኡስ አንቀጽ 4 ከ50 ያላነሰ ከ70 ያልበለጠ ስለሚል – ዕጩነታቸውን ይቃወማሉ)
• ብፁዕ አቡነ ኤልሳዕ (በዕርቀ ሰላሙ ላይ ግልጽ አቋም እንዲያዝ ያሳሰቡ ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ታዴዎስ (‹‹እግዚአብሔርን ዕድሜ እለምነዋለኹ፣ ቤተ ክርስቲያን አንድ ኾና እስከማይ፤ ከዚያ በኋላ መኖርን አልሻም›› በሚል ተምኔታቸው ይታወቃሉ፡፡
• ብፁዕ አቡነ ሉቃስ (‹‹ለዘመኑና ለተከታዩ ትውልድ የተከፋፈለች ቤተ ክርስቲያን አናወርስም፤ ሰላምን ለማምጣት መታገሥ ይገባናል›› በሚለው ንግግራቸው ይታወቃሉ፡፡ በታኅሣሡ ስብሰባ የዕርቀ ሰላሙ ፍጻሜ ሳይታይ የአስመራጭ ኮሚቴውን መሠየም ከብፁዕ አቡነ ቄርሎስ ጋራ በጽኑ ተቃውመዋል፤ በመጨረሻም ከስብሰባው ሂደት ራሳቸውን አግልለዋል፤ በዚህም ሳቢያ በአንዳንድ ጳጳሳት በግልጽ ተዘልፈዋል)
  
  ብፁዕ አቡነ ሉቃስ
• ብፁዕ አቡነ እስጢፋኖስ (ለዕርቀ ሰላሙ ቅድሚያ ይሰጥ በሚለው አቋማቸው አስመራጭ ኮሚቴ መሠየሙን ተቃውመዋል፤ በአባልነት መመረጣቸውንም አልተቀበሉትም)
• ብፁዕ አቡነ ሕዝቅኤል (በቅዱስ ሲኖዶስ ዋና ጸሐፊነታቸው ባላቸው ሓላፊነት ዕርቀ ሰላሙ ከፓትርያሪክ ምርጫው በትይዩ/በተጓዳኝ እንደሚካሄድ ቢገልጹም በታኅሣሡ ስብሰባ የዕርቀ ሰላሙ ፍጻሜና ውጤት ዕድል እንዲሰጠው፣ በአንድነትም ወደ ምርጫው እንዲገባ ከብፁዕ አቡነ ሉቃስ ጋራ በጽኑ ተከራክረዋል፤ አስመራጭ ኮሚቴ መሠየሙን በግልጽ ተቃውመዋል)
• ብፁዕ አቡነ ዲዮስቆሮስ (ከፓትርያሪክ ምርጫው በፊት የዕርቀ ሰላሙ ፍጻሜ እንዲታይ፣ ምርጫው በተረጋጋ መንፈስና በአንድነት ለቤተ ክርስቲያን የሚኾናትን ደገኛ አባት በመምረጥ እንዲካሄድ የሚያሳስቡ አባት ናቸው፤ ከዚህ በቀር ‹‹አላሿሹምም›› በሚለው አነጋገራቸው የሚታወቁ ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ገብርኤል (በውጭ ያሉት አባቶች ለፓትርያሪክ ምርጫው የሚያስፈልጉ በመኾኑ ለዕርቀ ሰላሙ ቅድሚያ መስጠት፣ ውጤቱን መጠበቅና ለውጤቱም መሥራት እንደሚገባ ያሳሰቡ፣ ወትዋቾችን የገሠጹና ያባረሩ አባት ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ዳንኤል (በውጭ ያሉት አባቶች ለፓትርያሪክ ምርጫው የሚያስፈልጉ በመኾኑ ለዕርቀ ሰላሙ ቅድሚያ መስጠት፣ ውጤቱን መጠበቅና ለውጤቱም መሥራት እንደሚገባ ያሳሰቡ፣ ወትዋቾችንና የሥልጣን ጥመኞችን ጭምር የገሠጹ ‹እንጃልህ› ያሉ አባት ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ፋኑኤል (የቅ/ሲኖዶሱ አስመራጭ ኮሚቴ የመሠየም አጀንዳ ያልተመከረበት መኾኑን፣ ኮሚቴው እንዲሠየም መወሰኑም የዕርቅና ሰላም ጉባኤውን ሂደት የሚያስተጓጉል በመኾኑ ከተጨማሪ ርምጃ መቆጠብ እንደሚገባ በሚዲያ በግልጽ አሳስበዋል)
• ብፁዕ አቡነ ቶማስ (ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ መርቆሬዎስ ወደ መንበራቸው ይመለሱ የሚለውን አቋም በግልጽ የሚያስተጋቡ አባት ናቸው)
• ብፁዕ አቡነ ዮሴፍ
• ብፁዕ አቡነ ኄኖክ
• ብፁዕ አቡነ እንድርያስ

3) አቋማቸው ለጊዜው አልተገለጸም፤ አይታወቅም፡፡ በስብሰባዎች ላይም በተሳትፎ ብዙም አይታወቁም፡፡ ከሁለቱ አቋሞች ወደ አንዱ በተለይም ለዕርቀ ሰላሙ ፍጻሜ ቅድሚያ ከመስጠት አኳያ አቋም እንደሚይዙ ወይም አቋማቸውን ግልጽ እንደሚያደርጉ ተስፋ ይደረጋል፡፡

• ብፁዕ አቡነ ስምዖን
• ብፁዕ አቡነ ማቴዎስ (ከአኗኗራቸው፣ ከልምዳቸውና ከትምህርት ዝግጅታቸው አኳያ በቀጣዩ ፓትርያሪክ ምርጫ በዕጩነት እንደሚታሰቡ ይነገርላቸዋል)
• ብፁዕ አቡነ ዮናስ
• ብፁዕ አቡነ ያሬድ
• ብፁዕ አቡነ ሰላማ
• ብፁዕ አቡነ ኤልያስ
• ብፁዕ አቡነ ጴጥሮስ
• ብፁዕ አቡነ ኤፍሬም
• ብፁዕ አቡነ በርቶሎሜዎስ
• ብፁዕ አቡነ ማርቆስ
• ብፁዕ አቡነ ማቲያስ ዘካናዳ

maleda times | January 15, 2013 at 2:32 pm | Categories: AMHARIC NEWS | URL: http://wp.me/p2gxmh-1ky

Comment